't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijStemme: O Kers-nacht.1. ALs ick aen 't eeuwigh saligh leven
Ga naar margenoot+Ga mijn gedachten over geven
En 'sHemels heerlijckheydt beschouw,
Soo denck ick ach! te snood is d'aerde,
Dat ick om soo geringe waerde,
Mijn eeuwigh heyl verwiss'len souw.
Ga naar margenoot+2. Ick denck, eerst vreught daer na ellende,
Dat's Wereldts begin, en dit haer ende
Haer loon bedrogh en ydelheydt.
Maer die na waer vermaeck wil talen,
Ga naar margenoot+Moet dat alleen van boven halen,
Daer is vreughd' een plaets bereydt.
3. Is tijdt, mijn Ziel, begin te vatten,
Dat tusschen aertsch' en eeuw'ge schatten
Ga naar margenoot+is al te grooten onderscheydt:
Kond' ghy 't inwendigh maer beschouwen,
Niets sal u langer tegen houwen,
| |
[pagina 149]
| |
Den wegh te gaen, die derwaerts leydt.
4. Wel aen niet meer terugh geweken:
't Is noodigh, om eens door te breken,Ga naar margenoot+
All' aerdtsche minn' uyt 't hert gestelt;
Maer met Godts liefde ingenomen,
Soo wordt het Hemelrijck bekomen:Ga naar margenoot+
De stercke nement met gewelt.
5. Godt wil en moet alleen gedient zijn:Ga naar margenoot+
Geen boven hem mach onse vriendt zijn.
O! blijft hem getrouw tot in de doodt.
In't willigh lijden en versaecken
Van leet en lief, hoe groot s' u naecken:
Hy sal oock trouw zijn inde noodt.
6. Gewen van u op Godes wetten,Ga naar margenoot+
All' u gedacht en lust te setten.
Geen dienst hem oyt soo wel beviel.Ga naar margenoot+
Als hem tot offerhandt te geven.
(De kracht van het Godtvruchtigh leven)
Een altijdt op geheven Ziel.
7. Mocht eens, o Godt, zijn afgetogen
Al 't duyster van mijns herten oogen,Ga naar margenoot+
Door u instralend' Hemels licht!Ga naar margenoot+
Ick soud dan nimmer Menschen klaerheydt,Ga naar margenoot+
Meer volgen, maer alleen u waerheyt.
O geeft my een soo klaer gesicht.Ga naar margenoot+
|
|