't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens

[p. 117]

Geestelijcke bedenckinge eens geloovigen.

Stemme: Van den 118. ende 140. Psalm. Ofte:
Van de 10. Geboden. Ofte:
Ick arme Schaepjen aen der Heyden, Ofte:
Nero schoonste van u gebueren.

1. ICk kan, o Godt! my niet vernoegen,⁺
Ten sy ghy in mijn herte woont,
Mijn Ziele moet gestadigh wroegen,
Als ghy my niet u gunst betoondt.

2. Al had' ick al des Wereldts goeden,

En was verrijckt met staet en eer:
Dat soud' mijn quellingh niet verhoeden,
Soo ick niet had' u gunst, o Heer!

3. Ghy kont alleen my best vermaecken,⁺

Ghy zijt mijn vreught en saligheydt,
Och! kond' ick staeg de soetheyd smaken
Van uws geests tegenwoordigheydt.

4. Treckt nu tot u Heer, al mijn sinnen,

Want ghy alleen mijn Ziel vernoeght,⁺
Ick wil altijdt voor 't best beminnen,

+ Cant.3.1,2. en 4.

+ Psal.73.25.

+ Cant.2.16.

[p. 118]

 

't Sy, wat het zy, dat ghy toevoeght.

 

5. Al wat my lief'lijck schijnt te wesen,

 

En dat u niet is aengenaem,

 

Laet my dit, meed' van herten vresen,

 

Als voor mijn Ziel heel onbequaem.

 

6. Al wat ick in voorleden tijden,

 

Als onbehoorlijck heb gedaen,

 

Och! Laet ick dat nu heel vermijden,

 

En volgen steeds uw's geests vermaen.

 

7. Och! laet die altijdt in my woonen,

 

Hy is mijn heyl, mijn troost, mijn vreught.

 

Wilt my Heer, u wercke kroonen,

 

Laet uyt my schijnen uwe deught.

 

8. Laet ghy my Heer, genoeghsaem wesen,

 

Mijn schat, mijn staet, mijn hooghste eer,

 

Laet my voor dit of dat niet vreesen,

 

Als 't geene dat ghy haet, o Heer!