't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O! Kers nacht schoonder dan de dagen.1. ALs ick denck aen den tijdt voorleden,
Soo wordt mijn hert geheel doorsneden,
Om dat de liefde is vergaen,Ga naar margenoot+
En dat den haet in plaets gekomen,
Doet treuren de oprechte vroomen,
En door verwond'ring stille staen.
2. Ach! dencken sy, o Heer gepresen,
Wel anders was het hier voor desen,
Doe men malkander al verdroogh,Ga naar margenoot+
Doe onder ons de liefde brande,
En bracht verwond'ring in dees landen,
Dat men soo voor malkander boogh.
3. Eerst sprack men altijdt van 't verdragen,Ga naar margenoot+
Waer sy 't oprechte leven sagen:
Hier heeft de Satan op gewaeckt
En heeft haer desen roem ontnomen,
Want dit is klaer men acht geen vroomen,
| |
[pagina 98]
| |
Als haer verstand wat anders smaeckt
4. Om dese naecktheydt te bedecken
Siet mense vyge-blad'ren trecken,
Maer laes! haer naecktheydt is te bloot,
Hoe dat men 't schickt ten wil niet voegen,
Men kan d'oprechten niet vernoegen,
Veel min dien wijsen Godt soo groot.
5. Och! vrienden doet u oogen oopen,
Let doch op saecke, niet op hoopen,
Van die verkeert van oordeel zijn:
Wilt doch Iesus, ons Koningh smeecke,
Soo siet ghy klaer, alle gebreecken,
Hy sal u redden uyt u pijn.
6. Och Heer! verlicht doch eens de oogen,
Van die de Satan heeft bedroogen,
Met sijn doortrapte listen groot,
Ist mogelijck Heer, en kan het wesen,
Soo wilt haer altemael genesen,
Van dees fenijnige beet ter doodt.
7. Maer lieve God! kan dit niet wesen,
Blijven der veele ongenesen,
Ga naar margenoot+U oordelen sijn diep en groot,
Wilt u de kleyne dan ontfermen,
En draghtse selver in u arme,
Soo zijn sy seker voor de doodt.
8. O Godt! doet doch de groote beven,
Ga naar margenoot+Blaest in u Schapen, doch het leven,
Waer door sy wijs en moedich zijn,
| |
[pagina 99]
| |
Op dat sy 'sWerelds macht niet vreesen,
O Godes Soon laet haer geen wesen,Ga naar margenoot+
Soo krijght u Vaders naem sijn schijn.
9. O! truert met my alle oprechten,
Sucht ende weent, o Godes Knechten!
Om dat de liefde is vergaen,
De lamp gaet uyt, en wil niet brande,Ga naar margenoot+
O! Maeghde keert van u de schande
Eer ghy moet eeuwigh buyten staen.
10. En ghy soud droevigh moeten roepen,
O! liefve Bruyd'gom doet oopen,Ga naar margenoot+
En leydt men in u bruylofts feest,
En hy sou seggen wegh gaet buyten,
Men sal de duer, niet weer ontsluyten,
U lamp was uyt, o tragen geest.
11. Ach! vriende Godts, wilt beter waecken,
Spiegelt u doch aen dese saken,Ga naar margenoot+
Die dese Slapers is geschiet,
Staet ghy, sie toe, wacht u voort 't vallen,Ga naar margenoot+
Wandelt doch net, of niet met allen,Ga naar margenoot+
Want desen Koningh scherp toe siet.
12. Ach! Godes Soon let op het roopen
Van die haer hert geheel staet oopen,
En dorsten na u komste groot,
Wilt haer van 't levens water schencken,Ga naar margenoot+
Op dats' in liefde gans versincken:Ga naar margenoot+
U liefd' is stercker dan de doodt.
H.A. |
|