't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
Auteursrechtvrij
[pagina 87]
| |
Toon: Carileen.1. DIe den Heer
Met liefde, anghst, en beven
Uyt een oprecht herte vreest,
Die leydt den eersten trap
Van wetenschap,Ga naar margenoot+
Om vast te geraken tot der deughden keest;
Hy doet meer
Dan of hy gantsch sijn leven
Woelde met sijn wufte geest,
Of in der Sonnen gangh,
Op Sterren drangh,
En leefde niet anders enckel als een Beest:
Wat soud'et wesen,
Als de felle doodt
Eens trock de peese,
En 'er schichten schoot?
Hy leydt // en schreyt,
Hy sucht en klaeght,
Met verdriet // dat hy niet
Den Hemel heeft behaeght.
2. Soete Ieught,
Laet noyt u wil bekooren
Door 'et ydel los getuyt,
Door 'sWereldts soet gelonck,
En strael-geflonck,
En dartele deunen, op een mooy geluyt:
Laet de deught
| |
[pagina 88]
| |
In kruypen voor u ooren,
Opent 't gun sich voor 'er sluyt,
En vreest den Zebaoth,
Den grooten Godt:
Dees sal u wel leyden van 'er poorten uyt
Vreese des Heeren
Is van sulcker macht,
Datse kan weeren
't Gunse maer veracht,
Sy blust // de lust,
En demp'et quaedt,
Sy vernielt // en ontzielt
'tGun haer niet aen en staet.
3. 'tHooghste goedt,
'tGun waerdigh is te minnen,
Dat verkrijghtmen van den Heer,
Wanneermen hem maer vreest
Met Ziel en geest.
O! Hemelsche wijsheydt! dael van boven ne'er,
En voldoet
Mijn naeckte Ziel van binnen,
En verciertse meer en meer,
Op dat ick klaer aenschouw
Hoe heus en trouw
Ghy ons uwe wetten voor steldt in u leer.
Heylige Vader,
Bron van alle deught,
Springhvloedt en ader
Oversprenght mijn jeught,
Bestraelt // bepraelt
Hemel,! mijn geest,
Datse staegh // alle daegh
U met volherden vreest.
|
|