't Groot achter-hofken
(1639)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijGeplant met verscheyden Gheestelijcke Liedekens, tot stichtinghe der Ieught, by verscheyden Autheuren gemaeckt ende t'samen gestelt
[pagina 29]
| |
Stemme: O Heyligh Zaligh Bethlehem.WElcoom reyne suyvere Maeght,
Welcoom, welcoom ghebenedijde,
Wt wien het Heerlijck licht op daeght,
Daer al de Wereldt door verblijde.
Wt wien dat nu Emanuel,Ga naar margenoot+
Den Vorst des levens is gheboren,Ga naar margenoot+
Die voor het Huys van Israel,
Tot eenen Heylant was verkoren.
Soo haest quam dese blyde maar,
Nau tot de Harders opten velde,Ga naar margenoot+
Of 't Heyligh Hemelsche Heerschaer,
Haers Heeren lof en prijs vermelde.
Elck bralden uyt sijn Heyl en vree,
Op dat sijn komst ons mocht behagen,
Dies maeckten hun dees Harders ree:
En gingen daers' haer Coninck sagen.Ga naar margenoot+
Ha! wonder: wonder noyt ghehoort,
Dat hem den grootsten Heer der Heeren
Laet brenghen door een Maget voort,
En dat in 't alderlaeghst verneren.
Want hy quam met geen hoofse stoetGa naar margenoot+
Verciert met Conincklijcke kleeren,
Ghelijck als al de Weereldt doet:
Maer om ons nedrigheydt te leeren.Ga naar margenoot+
Hier door en sach de Weereldt niet,
Dat hy was haren heyl en Coningh,
Dies hem het beestigh volk verstiet,Ga naar margenoot+
Heel beestigh in een beeste wooningh.
De Wijsen self vergisten haer,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 30]
| |
En sochten hem in hoghe muyren,
Daer hy doch niet vinden waer:
Ga naar margenoot+Dan in de laeghst vervallen schuyren.
Daer lach hy armlijck ongheacht
Gans onversien van goet en haven,
Dies hem de Wijsheyt wijslijck bracht
Ga naar margenoot+Haer gaven diens' hem willigh gaven.
O! Aertsche mensch versot en dwaes,
Hoe langh zwemt ghy dus in wellusten
En gunt des Hemels Heer helaes!
Geen plaets daer hy by u mach rusten.
Ga naar margenoot+Hoe trou hy aen u deure klopt,
En wil door cleenheydt elck vergroten
't Verstockte Oor werdt toeghestopt:
Ga naar margenoot+En 't weerloos Lammeken verstoten.
Hoe arm gering en slecht hy scheen,
Ga naar margenoot+Den loosen Vos is hy ontweecken,
En heeft sijn Vyandts kop vertreen,
Ga naar margenoot+En al ons schulden door ghestreecken.
Wat gaet ghy aerdtsche stof en slijck,
Altoos verkeerd, en duys'tre weghen:
Ga naar margenoot+Buyght u eens neer, wert hem gelijck,
Dit 't groot door kleenheydt heeft verkreghen
Ga naar margenoot+Staet op en laet u Schepper in
Wil 't hooge Seyl op 't hoogste mind'ren,
Op dat sijn liefd' en trouwe minn'
V erff'lijck maeckt tot Konings Kind'ren.
P.I.
|
|