De nieuwe Hollandsen Boots-gesel, Ofte Bataviers helden-stuk
(1704)–Anoniem Groote nieuwe Hollandsche boots-gezel–
AuteursrechtvrijBehelsende de voor-naamste geschiedenisse, die in 't veroveren van de Spaense silver vloot te Vigos, en in meer andere zee en veldt-slagen is voor-gevallen: als mede verscheydene vryagie, vermakelijke kluchten, herders en matroose gezangen
Op de wijs, van Mieke stout.Vrou Venus ach,
Weg Hoertjes met u zwieren,
Gy sult mijn niet meer pieren,
ik haet u gejach,
En ik moet na de vaert,
Mijn poeijer is verhaert,
Gepepert na Oost-Jnje,
Jst niet wel geklaert.
Vervloeckt hoerdom,
Wat heb ik ondernomen,
Om by u te komen,
Ag ik Jongen blom,
Wat heb ik menig nagt,
Met hoertjes door gebragt,
Dat mijn eylaes doet sugten,
Adieu goede nagt.
| |
[pagina 48]
| |
Jk was haer Vrint,
So lang ik kan boeijen,
Nu gaen sy mijn verfoeijen,
als ik heb geen splint,
Nu ist jou kalen guyt,
Gy hebt niet een duyt,
Wilt gy by ons verkeeren,
So snuyster op uyt.
Dan salmen weer
Jou weete aen te halen,
So lang gy kunt betale
Diene als een heer,
En schencken jou haer lijf,
Dan tot ons tijt verdrijf,
Soo lang het nobel poeijer,
Jn sijn stant maer blijf.
De hoertjes snoot,
Die daer by verkeere,
Raken van gelt en kleere,
En alles ontbloot,
En tot een slegten staet,
Dat men sijn droeve daet,
Veeltijds komt te betreuren,
Als het is te laet.
Sy sulle my,
na dees tijt niet meer loeren,
Weg vervloekte hoeren,
met u valse schijn,
Want door u genugt.
Raekt menig in tugt,
Of in 't bedroefde Rasphuys,
Daer men sit en sugt.
Daer men o kruys,
Wat lijde en wat plage,
Soo bloedigh moet staen sagen,
Jn 't bedroeft Rasphuys,
Somtijds water en broodt,
En dat waer nog geen noot,
't Lijf dikwils vol mieren,
Dat doet u de doodt.
Oorlof hoort aen,
Wacht u voor sulke vliege,
Laet u niet bedriegen,
Als ik heb gedaen,
Spiegelt u aen mijn,
't Kan niet anders zijn,
Wilt de Hoere schouwen;
Sy zijn als Fenijn.
|
|