De nieuwe Hollandsen Boots-gesel, Ofte Bataviers helden-stuk

Behelsende de voor-naamste geschiedenisse, die in 't veroveren van de Spaense silver vloot te Vigos, en in meer andere zee en veldt-slagen is voor-gevallen: als mede verscheydene vryagie, vermakelijke kluchten, herders en matroose gezangen

[p. 24]

De Vermakelycken Hengelaer.

Op een aengename Voys.

Onlangs ginck ik om wat Baersjes,
By een Dorp niet ver van stee,
'k Maeckte Hengel, Zim, en Laarsjes,
Canis, Worm-schoentje ree,
En ginck stijfjes heenen stappen,
Met een pijpje in me mondt,
'k Wou een soopje laten tappen,
Maer ick niemant op en vondt.

2.
'k Huerde van een Boere besje,
Een kleyn schuytje, 'k kost wat Bier,
Met een kooltje in een tesje,
Om gestaeg te hebben vier,
Hier mee voer ick deur een slootje,
Tot in hol gebaggert nat,
'k Peylde strackjes met mijn Lootje,
Of de Doppe diepte hadt.

3.
'k Streeck mijn pen, besloeg mijn haakje,

[p. 25]

 

'k Kreeg een hoekje maer 't was mis,

 

'k sey, Eet Diefje 'k wed ik raackje,

 

So men Worm maer taaytjes is,

 

Hey daer isset, dats een quantje,

 

Dats een baarsje als een ping,

 

't Moet al evenwel in 't mantje,

 

Of ick nog wat grooter ving.

 

 

 

4.

 

't Was gedaen geen Visje hapte,

 

'k Roeyde na een ander kant,

 

Daer een Meysje Turrif trapte,

 

Op het uytgetrocke landt,

 

't Stondt en keeck staeg na haer treetjes,

 

Dat ick 't Visschen schier vergat,

 

Hoese doude metter leetjes,

 

Hoese dreyde metter gat.

 

 

 

5.

 

'k Sprack wel troosje hoe dus druckjes,

 

Hey wat doeje Arrebeyt,

 

Om de kluytjes, Floeder stuckjes,

 

Rust een lutje ware Meyt,

 

Lusje niet een reys te drincken,

 

'k Heb nog Biertje in men kruyck,

 

Langje potje 'k sel wat schencken,

 

Nu ey laptet in je Buyck.

 

 

 

6.

 

't Meysje liet haer wel geseggen,

 

Jck ging by 'er sitten neer,

 

'k Liet mijn Hengel Tuygje leggen,

 

'k Dogt niet eens om 't Vissen meer,

 

Doe geraeckte wy aen 't mallen,

 

Na het drincken heel en half,

 

'k Kittelde haer Mamme-Balle,

 

Datse quylde als een kalf.

 

 

 

7.

 

Na dit koddig ginne-gappen,

 

Sey sy, og gy doet me seer,

 

'k Moet mijn stuckje af gaen trappen,

[p. 26]

 

Keert gy aenje Vissen weer,

 

Maer soo haest ik weer als vooren,

 

Teeg na groene kruycke-blaen,

 

Was mijn Worm slof verlooren,

 

En ick bleef verlegen staen.

 

 

 

8.

 

'k Vraegdent sloofje naer het slutje,

 

Sey, ten wasser niet estort,

 

'k Sey nou kom soek mee een lutje,

 

'k Loof je heb 't inje schort,

 

Wel bevoel me sey sy strackje,

 

'k Hebbet zeker niet gesien,

 

Jck deur sochter Boere packje,

 

Daer ick 't vont, by bey 'er knien.