|
| |
| |
| |
| |
Een Samenspraeck, tussen den Konink van Vrankrijk, zijn Kamerbewaarder en Raads Heeren, over het verlies van de Spaense Zilver Vloot:
Op de wijs: Truytje mijn soete Engelin.
Och och wat of men soo ontstelt,
Jck hoor op 't Hoff een groot gewelt,
't Js of zij 't mijn hier niet en derve segge,
Jck zie wel datter is geen deeg,
Komt spreeckt wat is 'er in de weeg,
Ach Majesteyt daer is een Tijng,
| |
| |
Dat mijn verschrikte sonderling,
Jck durf het u voorwaer niet openbaere,
Maer daer staet een Boo voor de deur:
Die u het droevige getreur
En wreeckt op mijn niet het bescheyt,
Als ick de waerheyt u niet en verzwijge,
So staet te komen in der daet,
Een schrick die door u bloet heen gaet,
Wel als ick het dan seggen moet,
U gantse macht leyt onder voet,
Van heel u Vloot en Spaense Zilver schepen,
Die u Vyanden hebben daer,
Gerooft ende verbrandt te gaer,
En de rest wech gaen slepen,
Och och hoe trilt mijn Jngewant,
Js dan mijn schoone Vloot van hant,
Js daer niet een Schip meer over gebleve,
Hebbe zy al het zilver daer,
Soo sullen sy toekoment Jaer,
Mijn wel anders doen beve,
Hoe is het vorders dan gegaen?
Doen den Vyand quam op haer aen,
Vochten zy alle voor mijn wel getrouwe?
En het Kasteel en Battery,
| |
| |
Kosten die niet aen alle zy,
Haer van 't Landt daer me houwe?
O Maiesteyt 't was haest gedaen,
Sy vielen daer als Leeuwen aen,
En smeten eerst veel duysent Man te Lande:
Die met moet aen alle zy,
Kregen Kasteel en Battery,
En doen ginck men aenrande
Haer kleynste schepen quamen dan;
En die settent op u Vloot an,
Dat Ketting Kabeltou, Masten en Palen,
Die voor revier gespanne waer:
Die seylden sy daer van malkaer;
Doen de Kettingh aen stucken was,
Doen quam haer zwaerste schepen ras,
En sloegen tegen onse Vloot daer neve:
Maer wy kosten tegen haer niet;
So dat wy het met groot verdriet
Kreegh dan den Vyand 't al in handt,
O neen men stack eerst in den brand,
De meeste schepen, maer daer zijn genomen
Ses van u schoonste scheepe daer,
En noch elf silver schepe zwaer,
Niet een is 'er ontkomen,
Gy hebt mijn nu genoeg geseyt?
Daer 't heele Land om sucht en schreyt:
| |
| |
Jck dacht naest God de wereldt te regeere,
Och Raetslieden waer benje nou,
Die mijn wijs maeken dat ick sou
Jck hadt gedacht toekoment Jaer,
Hondert schepen te maken klaer,
En mijn Legers ook veel te gaen verstercke,
En dat al door het Spaense gelt,
So meenden ick het groost geweldt,
Noch eerst uyt te gaen wercke:
O Majesteyt ontstelt soo niet,
Gy hebt een machtig groot gebiet,
Daer is wel middel om gelt te fineere,
Men heeft veel Pachten opgestelt,
Daer gy het Volck me in 't Veldt,
't Gebieden dat is niemendal,
Maer seg waer 't Volck het halen sal,
Jck heb och lasy soo veel geldt van noode,
Eer ick mijn Legers altemael,
Haer achterstalle maer betael,
Waer is 't geldt voor de Vloode
Jck vrees dat men 't noch maken zult,
Datter sal komen een timult,
Jck geef de moet by na schier heel verloore,
Overlegt het nu so gy wilt,
De vloot is wegh, en 't geld verspilt,
|
|
Auteursrechtvrij
