De grappige muyzeval

Klaag-Lied van een Jonge Maagd.

Op een aangename wys.

1.

ô Dolle Wereld vol van ongenugten,
Klein Kupidootje heeft myn hert doorwond,
Eer ik myn Bloempje van u had laten plukken,
Leefde ik altyd in groote vrolykheid:
Maar nu is het gedaan,
Nu moet ik dolen gaan,
ô Gy Vrouw Venus gy hebt myn hert gestolen,
ô Gy moordenaar.
Van myn jonk hert voorwaar.

2.

Engelinnen zoet, ik hoor u droevig klagen,

Maar al uw klagten die en acht ik niet,
Gy kwam by my met zulke looze vlagen,
Het was om my te brengen in een zwaar verdriet,
Nu ben ik in verdriet,
Maar gy en acht het niet,
Had gy uw Bloempje wat beter waargenomen,
Gy en zou niet wezen in zoo'n zwaar verdriet.

3.

ô Valsche minnaar, hoe durft gy nog zo spreken,

Daar het altoos was myn kind myn zoete lief.

[p. 6]

 

Door een eenig woord dat gy tot myn kwam spreken

 

Had gy my niet terstont tot uw gerief.

 

Jonkman neemt uw Lanset,

 

Snyd myn van lid tot lid,

 

Want ziet gy hebt myn beste pand genomen,

 

Daar ik zo langen tyd,

 

Heb opgelet met vlyt.

 

4.

 

Engelinne zoet, houd op van zo te klagen,

 

Daar zynder meer die zo geslagen zyn,

 

Gy zal de eersten en de laatste ook niet blyven,

 

Die zo geslagen zyn door minnepyn,

 

Nu heb ik myne lust,

 

Aan u schoon kind geblust,

 

Nu wil ik my aan klein Cupido begeven,

 

En trekken naar Mastrigt,

 

Daar leven wy heel ligt.

 

5.

 

Ach waarde Jonkman, zou gy my zo verlaten,

 

Nu gy my gebragt heb in zoo'n zwaar verdriet?

 

Laat ik eens zien, of het ook nog kan baten,

 

Want zo heen te gaan dat gedoog ik niet.

 

Jonkman heb iets te doen,

 

Alleen om uw fatsoen,

 

Daarom laat my nu doch niet langer treuren,

 

Want zo gy my verlaat,

 

Zo word ik disperaat.

 

6.

 

Engelinne zoet, ik moet uw klagt aanhoren,

 

Dat gy dan ben in een zoo'n zwaren nood,

 

Waarom gaf gy uw beste pand verloren,

 

Dat gy my liet komen aan uw ted're schoot?

[p. 7]

 

Maar ik heb het gedaan, Zo zal ik met u gaan,

 

Myn waarde Liefje, tot het einde van myn leven

 

Daar is myn Regterhand,

 

Op trouw tot onderpand.