|
| |
Een Lied van een Dochter binnen Zierikzee die benomen is haer Eer.
Wijse: Het Meysjen sonder Hemde.
Ey wie wilt hooren een Nieuw-Lied,
Hoort toe ik sal 't u singen,
Al wat 'er korteling is geschiet,
Het zijn wonderlijke dingen,
Al van een Meysje pertinent,
Over het Vissers-Huys of daer ontrent.
Tanneken P is haren Naem,
En dat wilt sy wel weten:
Maer sy gaet nu van Kinde zwaer,
En nu is dat een groote spijt,
| |
| |
Nu is sy haer Eertje quyt,
Al van een Jong-man heeft haer gevrijt.
Het is een Meysje al na de zwier,
Sy heeft wel dartig Vryers gehad,
Niet een kon haer bekooren,
Daerom blameert dees Dochter niet,
Het is in haren slaep geschiet,
Al van een Jong-man die Meerten hiet.
Geschiede lestmael op een tijdt,
Dat de Jong-man quam in de Stadt,
Hy quam om Slaepste vraagen,
Hy vraegde aen de Dochter klaer,
Of 'er geen Logijs en waer,
Sy sey komt binnen u Bed is klaer.
Hy is met dees Dochter binnen gegaen,
In huys met die Vriendinne,
Hy dogt soo menigmael in sijn sin,
Dat Meysjen wil ik minnen,
Hy verliefde soo men seyt,
Op de schoonheyt van de Meyt,
Daer hy sijn sinnen had op geleyt.
Sy waren vrolijk ende bly,
Sy hebben de Wijn gedronken:
Maer dese Dochter soo men seyt,
Die raekt op 't lest beschonken,
Sy moest na haer Bed toe gaen,
Dese Jong-man wilt verstaen,
Die is getreden haer agter aen.
Sy was beschonken in de Wijn,
Sy ging wat leggen slaapen,
Desen Jongman soo men seyt,
Hy ging haer wat vermaken,
| |
| |
Hy vermaakte haer in haren slaep,
Tot dat de Dochter haer ontwaekt,
Doen waer dat Kindeken al gemaakt.
's Morgens als 't wiert schoon dag,
Doen sy den Jong-man al aensag,
Hy waer by haer gekropen,
En sy sprak al met 'er daad,
Dat gy komt op 't Bed leggen spaad.
En hy seyt Dochter en weent niet seer,
Liefste ik sal u trouwen,
Wy sullen samen in korten tijd,
Samen de Bruyloft houwen,
En sey schoon Lief en weent niet seer,
Ik gaen varen om mijn Kleer,
Ik sal u brengen weer in u Eer.
Sy ving haer Water in een Glas,
By den Doctoor alsoo ras,
En by den Vroe-Vrouw mede,
En dat Meysken sprak soo fijn,
Is 'er dan geen raad voor mijn,
Voor gesontheyt een medicijn.
Het duurde wel een maent daer na,
Daer keek geen Bruydegom omme,
Het geschiede Saterdag voor de Noen,
Daer waer een Brief gekomen,
En dat meysje was niet plat,
Naer Middelburg de schoone Stad.
En ging van Stad tot Stad,
Sy kon geen Bruydegom vinden,
En hy was op de Hase-pad,
| |
| |
En sy gaet van Kind swaer,
En sy sprak al met 'er daet,
Ach nu en weet ik geenen raet,
In vrees mijn Broeder en mijn Vaer.
Oorlof Dochters wie gy zijt,
En laet u niet verleyden,
Maer verbeyd liever u tijdt,
En doet gelijk ik heb geseyt,
Want als gy zijt u eer, je quyt,
Dan hoort men menig verwijt,
En daer toe nog een groote spijt.
|
|
Auteursrechtvrij