erwin mortier (1965) debuteerde met de roman Marcel (1999), o.m. bekroond met de Gerard Walschapprijs, de Van der Hoogtprijs en het Gouden Ezelsoor voor het beste debuut. In 2000 verscheen Mijn tweede huid, in 2002 gevolgd door Sluitertijd. Voor de dichtbundel Vergeten licht (2001) ontving hij de Cees Buddingh'-prijs. In 2004 verscheen Alle dagen samen (novelle), in 2005 Uit één vinger valt men niet, gedichten met foto's van Lieve Blancquaert, en in 2007 Avonden op het Landgoed. Op reis met Gerard Reve, een reisverslag en een portret van de oudere Reve. Zijn roman Godenslaap uit 2008 werd bekroond met de ako Literatuurprijs 2009. Met Voor de stad en de wereld, de gedichten tot dusver (2009) blikt de schrijver terug op tien jaar arbeid als dichter.
arjen mulder (1955) is bioloog, essayist en redacteur van De Gids. Recente boeken: Het fotografisch genoegen (2000), Levende systemen (2002), Over mediatheorie (2004) en De vrouw voor wie Cesare Pavese zelfmoord pleegde (2005).
ineke riem (1980) studeerde Nederlands in Groningen en een jaar beeld en taal aan de Rietveldacademie. Ze werkt als docent Nederlands en geeft poëzieworkshops op scholen. Ze schrijft poëzie en proza en maakt beeldend werk. In 2006 vielen haar foto's in de prijzen op het Amsterdams Studentenfestival; eerder dit jaar won ze de gedichtenwedstrijd van het tijdschrift Libelle met het gedicht ‘Psyche, alleen’.
jan pieter van der schaar (1972) promoveerde in 2000 aan de Universiteit van Groningen op een proefschrift over deeltjeslimieten en dualiteiten in snaartheorie. Na postdoc-posities aan de Universiteit van Michigan in Ann Arbor, op cern in Genève en Columbia University in New York, is hij sinds 2006 verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, vanaf 2009 als universitair hoofddocent aan het Korteweg-de Vries Instituut voor Wiskunde. Zijn onderzoek concentreert zich op de kosmologische toepassingen van snaartheorie.
martijn simons (1985) studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam. Volgend jaar verschijnt zijn eerste roman bij De Bezige Bij. ‘De cavia’ is zijn debuut.
luk van haute (1963) studeerde Japanse literatuur aan de Universiteit van Tokio en promoveerde op het vroege werk van Kenzaburo Oë. Naast Oë vertaalde hij o.a. de Japanse auteur die Oë als Nobelprijswinnaar voorging, Yasunari Kawabata, evenals zijn gedoodverfde opvolger, Haruki Murakami. Zijn recentste vertaling is De tas van de leraar van Hiromi Kawakami en momenteel werkt hij aan een bloemlezing van Japanse korte verhalen. Hij schreef tevens het boek Revival van de Japanse film en tal van artikelen over de Japanse cultuur en samenleving voor diverse kranten en tijdschriften. Hij heeft over die onderwerpen ook gedoceerd aan de Universiteit Leiden, de ku Leuven, de Universiteit Gent en de Hogeschool Gent.
peter pontiac (pseudoniem van P.J.G. Pollmann, 1951) is autodidact tekenaar en publiceert sinds 1969 strips, platenhoezen, boekomslagen en illustraties voor kranten en tijdschriften. Hij ontving in 1997 de Stripschapprijs voor zijn oeuvre, in 1998 de Illustratorenprijs van het Amsterdams Fonds voor de Kunst voor De pen & het zwaard en in 2001 de Stripschappenning voor Kraut, zijn ‘biografiek’ over zijn ‘foute’ vader. Andere boeken van zijn hand zijn o.a. Requiem Fortissimo en de 7-delige serie Pontiac Review, diverse Gouden Boekjes en De luchtgitaar, met Roel Bentz van den Berg.
han van der vegt is dichter en vertaler. In 2006 verscheen zijn Exorbitans, een sciencefictionepos, in boekvorm, en in 2007 publiceerde hij in het Gids-nummer over epische poëzie ‘De paladijnen’. Hij hoopt dit jaar zijn vijfde dichtbundel uit te brengen, met kortere verhalende gedichten, De zeilen van de aarde.
ton vogels (1979) woont en schrijft in Nijmegen. Daar studeerde hij ook Nederlands en kunstgeschiedenis. Hij schrijft korte verhalen met onderwerpen als: duiveluitdrijving, het ritueel van de tzantza en een gewonde duif in een kerk, niet-alledaagse onderwerpen die echter dichter bij de werkelijkheid staan dan je zou denken of hopen. Daarnaast werkt hij aan een eerste roman.
jos vos (1960) is schrijver en literair vertaler. Zijn meest recente publicatie is Eeuwige reizigers. Een bloemlezing uit de klassieke Japanse literatuur (2008).
leo vroman (1915) is bioloog, dichter en schrijver. Hij debuteerde in 1946 met Gedichten, ontving in 1964 de P.C. Hooftprijs en publiceerde meer dan zestig boeken, waaronder recentelijk o.a. De mooiste gedichten uit Hollands Maandblad (2006), het dagboek 2003-2006 Misschien tot morgen (2006) en de dichtbundels Nee, nog niet dood (2008) en Soms is alles eeuwig (2009).
Auteursrechtelijk beschermd