De Gids. Jaargang 172

[p. 375]

Peer Wittenbols
De potloodnotities^*

Niet trouwen

Is het juist om lang dicht bij een vrouw te zijn?
Loopt men het risico haar geheim te ontdekken?
Vrouwen hebben een geheim
Anders was ik wel een vrouw

Vrouwen zijn bang dat de liefde went
Ik vrees dat het nooit went

Stel je voor: ze roept me
Hoe is het om voor het eerst
Mijn naam te horen
In dit doofstomme huis?
Alles wat ik ben
Alleen nog maar die naam

Omdat een vreemde mij kwijt is in mijn eigen kamers

Of denk aan de God die zij importeert
Ben ik eindelijk niet meer bang voor Hem
Komt Hij terug
En dan?
Ik heb alleen de vragen
Je moet er niet aan denken
Dat zij de antwoorden heft

* Darwin hield in de jaren voor zijn huwelijk met Emma Wedgwood geheime lijstjes bij van de voor- en nadelen van getrouwd zijn.

[p. 376]

 

Maar vooral:

 

Stel, er komt een kind

 

Amateurvader, amateurmoeder,

 

Amateurkind

 

 

 

En stel

 

Dat ik dat kind laat vallen

 

En dat het niet kan vliegen

[p. 377]

Trouwen

Zingen onder het eten
Niet meer converseren
Maar samen hardop denken
En het allerhoogste:
Hand in hand vergeten
Wie er naast je zit

We zijn al volkomen bloot
Onder onze kleren
De rest van de liefde is te leren

Denk aan het schaamteloze
Geluk om een piepklein kind
Zo klein dat het in iemand anders past

Ze zeggen
Vruchtwater heeft de geur van zaad
Ze zeggen
De talg in de plooien van de boreling is
Eigeel.
En dan is er nog het wonder
Van het woudgroene darmpek
En nog veel meer kleuren kent het kraambed
Mauve, malve, amarant

Weet ook
Dat dit huis met een kind
In een paar uur
Meer hoera verzamelt
Dan in mijn stille eeuwigheid

Trouwen om van haar te gaan houden
Waarom wachten
Met samen oud worden

[p. 378]

 

Bovendien

 

Ik zou eindelijk weer kunnen liegen

 

Kleine leugens over mijn zorgen

 

Mijn dromen of bier

 

Magnifieke, snorrende

 

Mechaniekjes van huis-, tuin- en keukenbedrog

 

Voor een vrouw die minder niet verdient

 

 

 

En 's nachts, in de drukke stad, in de drukke straat

 

In het volle huis, in het overbevolkte bed

 

Met de kaars uit, vlak voor de slaap

 

Zou ik weer werkelijk

 

Alleen kunnen zijn

 

Alleen in mijn warme baard

 

 

 

Dan rolt zij zich nog één keer naar mij toe

 

Voor het rituele fluisteren en luisteren

 

Van vadertje en moedertje

 

Om ten slotte

 

Heldere afspraken te maken over de dood:

 

 

 

-Tot morgen, man. Beloofd?

 

-Beloofd, vrouw. Slaap wel.