Gertrude Stein
Opmerking over de atoombom
Ze vroegen me wat ik van de atoombom vond. Ik zei dat het me niet was gelukt er enige belangstelling voor op te brengen.
Ik lees graag detectiveverhalen en thrillers, ik krijg er nooit genoeg van, maar altijd als ze over dodelijke stralen en atoombommen gaan of gingen, vond ik ze niet om door te komen. Waarom zou je, als ze echt zo allesverwoestend zijn, is er niets over en als er niets is, is er niemand om je voor te interesseren en niets om interesse voor op te brengen. Als ze niet zo allesverwoestend zijn, dan zijn ze alleen maar een beetje meer of minder verwoestend dan andere dingen, en dat betekent dat er ondanks al die verwoesting altijd een heleboel mensen op aarde over zijn die geïnteresseerd zijn of iets willen, en het verwoestende ding is dan gewoon een van die dingen waarover de mensen die het hebben uitgevonden of die het hebben ingezet zich druk maken, maar eigenlijk kan niemand anders er iets aan veranderen, dus moet je gewoon maar zo blijven leven als altijd, hetgeen maar weer aantoont dat de atoombom helemaal niet interessant is, niet interessanter dan welke machine dan ook, en machines zijn alleen interessant om hoe ze worden uitgevonden of om wat ze kunnen, dus waarom zou je je voor ze interesseren. Ik heb nooit enige interesse kunnen opbrengen voor de atoombom, het interesseerde me nooit meer dan welk ander geheim wapen dan ook. Juist omdat het geheim is, is het saai en betekenisloos. Natuurlijk verwoest het een boel en moordt het een boel uit, maar het zijn de levenden die interessant zijn, niet de manier waarop ze worden gedood, want als er niet een heleboel levenden over waren, hoe zou verwoesting dan ooit interessant kunnen zijn. Nou goed, zo denk ik erover. En eigenlijk denkt iedereen er diep in zijn hart zo over. Ze denken dat ze geïnteresseerd zijn in de atoombom, maar eigenlijk interesseert het ze net zomin als mij. Echt niet. Ze zijn misschien een beetje bang, ik ben niet zo bang, er is zoveel