De Gids. Jaargang 152

[p. 375]

Maria van Daalen
Beeldend

Geblinddoekt stap ik uit de rots
die mijn vernietiging bevat. Breekbaar
linnen dat mij standhoudt,

het zijn mijn handen die hij schetst,
het is mijn mond die in zijn naam
verandert, tot een zwaluw

de zeeëngte kan oversteken. Duizeling-
wekkend herken ik mijzelf
in de stilte die mijn stap besluit.

Aan de rand brengen is beginnen
door te breken: de dag als een
opening scheert langs mij heen, leidt mij in.