De Gids. Jaargang 146

[p. 364]

Huub Beurskens
Af en aan

1

onder het zetten van voeten beweegt zandkleurig het zand
landaf zijwaarts van getalloos heel erg kleine krabben.

binnenlopen konden bootjes niet en zijn maar beland
en zitten op wachtzand gekanteld te liggen. ver achter

hun dunne netten houdt een water zijn hand voorlopig
klein. grijs. haast alles is zo miniem. schelpen

die eerst onder een en al lucht dan onder een voet dan onder
het zand verdwenen. en stippen die de afstand lopen te zijn.

[p. 365]

2

mannen in laarzen. die zullen vast wonen. mannen
met manden. velden van wieren waartussen alleen

in geulen nog water staat. zelfs gaat. mannen daar
tussen harken naar krabben en ander gedierte.

slakken hechten zich tijdelijk of als ze niet meer
leven in hun windingen leven er kreeften. kreeften kreeften

dat hun het wachten vroegtijdig kan vergaan? kreeften
huizen. mannen met manden laten laarzen buiten staan.

[p. 366]

3

onder de lucht dringt water zich almaar op. de lucht blijft
nog 't diepst in zoute bootjes die ineens worden opgedrukt

onder hun masten als die rechtop gaan staan. vissers waden
erheen om hun gronden weer te peilen. men kan niet blijven

staan. men kan niet blijvend zijn badtas verleggen. kinderen
zijn al om te spelen in bunkers gegaan: kom ervandaan! waar

kerels te pissen staan! alle vliegen die er zitten vliegen
soms slaat men ernaar soms hijgt men liefst en laat ze maar.

[p. 367]

4

met het strand is het nu gedaan nu het water onder water
tegen de dorpsmuur staat om er water over te slaan. bad

gasten hebben regenpakken aan om in hun auto's te gaan
en te gaan. nog vanavond ligt er een planken visser

onder een drogende maan. of: hij wringt met een vinger
waar hij die in wil hebben. liggen. staan. kreeften wijst men

alleen nog aan, 't zijn waren met elastieken om de scharen.
visgeurhanden. pelgarnalen. mondplooien. mosselharen.

‘liefste,’ voor het inslapen zie ik iedere avond iemand
met een zak vol zonnen op kaarten landinwaarts gaan.