[Gidscommentaar]
De N.R.C. geeft sinds enige tijd het liberale Tweede Kamerlid Th.H. Joekes de gelegenheid in een wekelijkse kolom wat opinies te slijten. Hij begon leuk met een vergelijking tussen het Indonesische en Thailandse volkskarakter op grond van een door hem waargenomen verschil in de houding van hotelbedienden. Dat gaf al enig inzicht in het soort kennis dat Joekes toereikend vindt om zijn oordeel op te baseren. Zijn kolom van 4 februari doet dit nog wat beter en verdient het door middel van De Gids voor het nageslacht bewaard te blijven. ‘Waarom hebben de uitzendingen van Achter het Nieuws over het optreden van Nederlandse militairen in Indonesië zoveel mensen van diepe afkeer jegens de makers van die programma's vervuld?’, vraagt Joekes zich af. Ze hebben er gegronde redenen toe, vindt hij. Iedereen wist toch allang dat er in Indonesië zoals in iedere oorlog, ‘wreedheden’ (het begrip oorlogsmisdaden bestaat voor Joekes kennelijk niet) zijn begaan? ‘Wreedheid is een uitwas van de oorlog, die zelf een uitwas van het menselijk handelen is’. Onthuld is er dus niets. En een nader onderzoek naar de feiten is niet nodig, omdat oorlog en menselijke natuur afdoende verklaring zijn. Achter het Nieuws moet de allang bekende wreedheden dus hebben opgehaald om andere redenen dan het zelf heeft gezegd. De werkelijke motieven waren niet, dat een wetenschappelijk onderzoek zou kunnen bijdragen tot het voorkomen van oorlogsmisdaden in de toekomst en dat het hoog tijd wordt dat de geschiedenis van onze koloniale oorlogen wordt geschreven. Joekes weet wel beter. Niet voor niets heeft de vraag naar de politieke verantwoordelijkheid geleidelijk meer nadruk gekregen dan die van de militairen zelf: ... hield die verschuiving van het mikpunt naar mensen als Drees, Beel en Jonkman niet de welbewuste suggestie in, dat ook in Nederland wreedheid wel een onderdeel was (en is) van het systeem? Past dat soort suggestie
niet precies in de campagne, die door Achter het Nieuws en anderen wordt gevoerd om het huidige bestel zwart te maken, te diskwalificeren, te ondergraven? Past het ook niet volkomen in de pogingen van extreem-linkse socialisten om gematigd links de politieke vernietiging in te jagen? Ik geloof, dat heel veel mensen dat als achtergronden, misschien zelfs als de werkelijke drijfveren van deze uitzendingen hebben gevoeld.’ Het wordt inderdaad tijd voor een politionele actie tegen de extremisten in het Gooi, voor wie langzamerhand geen enkele huiskamer meer veilig is. - (vdB)