De Gids. Jaargang 123

[p. 72]

Bert Voeten

In een dal van stookolie
de groene torens de grijze torens
het zwarte stadsvlees
de walmende rivier.

Huizen hoog in de schouders
beklimmen de heuvels
blind stofgeel stofroze
menselijk onbeholpen.

De gespalkte kathedraal
het hoofd in de nek
alle kerkvaders op hun posten
doorstaat een beleg van kodaks.

Langs de Seine
de hoogdravende kranen
de arbeiders in een mist
van zweet en kali.

Een stad als een ketelhuis
gonzend van benzine en zon
een vuurplaat
een brandstapel voor heilige meisjes.