De Gids. Jaargang 121

[p. 219]

A. Roland Holst

Zij herkende hem niet bij sterrenlicht
(hij had haar bij donker herkend) -
Zij vroeg den weg naar zijn huis; haar stem
leek zijn naam ontwend.
Hij wees een andren weg, en dacht:
ik had haar bij donker herkend -

Later sloeg hij zijn groot raam
(buiten vloog toen sneeuwjacht)
op de haak, en riep haar naam
luid uit in de nacht -
Zij kwamen nergens ooit meer saâm.
Sneeuw waait wild en zacht.