De Gids. Jaargang 116

[p. 342]

Lou Vleugelhof
Winterse boer

Ik ben een zeeuw mijn vreugden zijn gezolderd
als korenschoven ernstig en rechtzinnig
mijn trots reikt hoger dan de hanebalken
en afgunst weer ik af met bliksemleiders

ik ben de overgave van het koren
aan wannershanden en ik pel mijn angsten
als vliezen kaf van mijn verhulde ogen
ik tel mij uit in schepels zelfvertrouwen

met bronst van hooibroei in mijn winterblikken
daag ik de god van muffe bijbelgeuren
uit zijn vergrauwde boezeroenen luchten
en weerprofetisch men ik de seizoenen

mijn onrust staat geblokstaart in de stallen
en veulendrachtig zijn mijn voorgevoelens
mijn rampspoed is een onderhuidse horzel
die larven uitbroeit in de paardenlijven

ik haal de roskam door mijn muizenissen
klinketten zeewind door mijn schimmelgeuren
door resten hoofdkaas vreten zich de maden
van mijn geduld een doortocht naar het voorjaar