De Gids. Jaargang 105

[p. 211]

Verzen

Aan de Ganzen

Laat in de nacht, wanneer ik droomend door
het venster staar, roepen uit hooge luchten
onzichtbaar overgaande ganzenvluchten;
een zwak gekrijsch, dat zwelt en gaat teloor.

Nauw drijven door de duisternis geruchten;
de zomernacht is zwoel en drachtig. Voor
de sterren hangt een nevelwaas. Ik hoor
de donkere aard' in diepen sluimer zuchten.

Ay, vreemde vogelen, die komt overzweven
en ongestoord de breede vlerken vouwt
in landen waar nog vredig volken leven,

vertelt hun, hoe men hier den vrede rouwt
en welk een ongeluk de menschen lijden
die d'overgaande trekganzen benijden.

[p. 212]

Najaar

Nu gagel bruint en thijm en heidebloemen
gekruide geuren stuwen in het laat getijd',
nu blinde bijen in het zonlicht zoemen
en 't kouter door de stoppelvelden snijdt,

praat nu niet over ergerlijke dingen
maar ziet in 't bloemrijk bermgras zittend naar
den dans der barrevoetsche dorpelingen
met eikenloof gewonden in het hair.

De oogst gaat uit. Twee maal de zeisen zwaaiden
door 't zware gras. De graanschuur beidt zijn last.
Bergt met getaande landlieden 't gemaaide
op 't stoffig veld in garven opgetast;
komt dan als nachtegalenzangen klinken
krachtigen wijn uit tinnen kroezen drinken.

N.E.M. Pareau