Een gheestelijck lust hofken


Noch een ander.
Op de wijse: 'k Had een gestadich minneken. DIe Jesum heeft wtgelesen Voor eenen Bruyd'gom soet: Zijn meeninge die moet wesen, Wt liefd', oprecht en goet In druck en teghenspoet, En moet hy niet vertsagen, Maer dragen, sonder clagen Al wat Godt met hem doet.
[pagina 143]
Ons Bruydegom verheven, Is door lijden ingegaen: Int rijck, dat eewighe leven, Lijden is de rechte baen Coemt ons dan lijden aen: Wy moetent met verlanghen Met danckbaerheyt ontfanghen Ons daer niet in verslaen. Godts wtvercoren vrienden Zijn met lijden gecastijdt: Al die hem trouwelijck dienden Hebben haer in 't cruys verblijt, Want Christus selve belijdt: Die 'k lief, sal ick castijden Gods kind'ren moeten lijden Alhier een corten tijt. Door lijden wortmen soo puere Ghelijck als Gout door 't vyere: Contrari is de natuere Wt liefd' verdraghet hier Aensiet Christus manier, Int hoofken hy met beven Hem selven heeft ghegeven Inden wil zijns Vaders fier. Broeders en susters vercoren, Patienci in lijden toont: Ist anders, u deucht is verloren, Grootelijck ghy u selven hoont, Niemant sal werden gecroont Dan die vroom heeft gestreden, En met ghedult gheleden, Die wort rijck'lijck gheloont.