Een gheestelijck lust hofken
(1632)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijMet schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor
Op de wijse: Om een die ick bemin, leef ick in rouwen.
NAer een droevigh gheclagh
En lamenteren,
Welck duerden nacht en dagh
Sonder cesseren,
En inden afgront en duyster valeyen
Soo langh Godt was ghestoort
Wiert van d'Outvaders ghehoort
Godt heefts' in 't laest verhoort
Gheendt haer schreyen.
Geneycht tot goetheyt meest
Godt en ghenade,
Heeft metten heylighen Geest
Sich haest beraden,
Om dat my geen wreetheyt werdt toegeschreven
Soo 't volck sonder termijn
Eewigh verlooren sou sijn,
Liever den soone mijn
Woud' ick haer gheven.
Terstont deed hy bevel
Beweeght door 't claghen,
En seyd' hoort Gabriel
ghy sult gaen draghen,
Dees bootschap spoedigh want 't is mijn behaghen
In 't Galileesche lant
| |
[pagina 25]
| |
Tot Nazareth genant,
Gheen blijder tijdingh vant
Noyt mensch sijn daghen.
Aen een maghet eerbaer
Met reverentij,
Groet haer met woorden claer
Naer mijn intentij,
In haer heb ick alleen een wel gevallen,
Sy is der deughdenschat
Een wtvercoren vat,
Gheen heyligher als dat
In d'aertsche dallen.
Des Vaders trouw legaet
Sonder verbeyden,
Tot den wegh metter daet
Ginck sich bereyden,
Een Mans gedaente heeft hy aengenomen,
En tot dees maghet reen,
Die hy besloten alleen
Vond, doe hy haer verscheen
Is hy ghecomen.
Hy seyd' nu weest gegroet
O maghet schoone,
Godts grati' u toevloet
Wt 's Hemels throone,
De Heer is met u nu en t'allen tijden,
Ghy zijt ghebenedijt
Geen Vrouw ghelijck ghy zijt,
Was inde werelt wijt
Wilt u verblijden.
Als sy dit heeft ghehoort
Begon te schromen,
| |
[pagina 26]
| |
Doen haer dit seldsaem woort
Is voor gecomen,
En kond' in haer ghemoet sich niet versinnen,
Wat voor een groet dit waer.
Den Engel sprack tot haer
Vreest niet, het is voorwaer
Een groet van minnen.
Reyn Moeder sult ghy sijn
Een Soon ontfanghen,
En baren sonder pijn
Nae ons verlanghen,
Sijn naem sal Iesus wesen vol van eeren,
Des alderhoochsten Soon;
Hy sal in Davidts throon,
En Jacobs huys ydoon
Eewich regneren.
Wilt my hier van bericht
Doen, en bedieden,
Want ick Godt ben verplicht
Hoe soudt gheschieden ?
Mijn suyverheyt heb ic hem toegesworen,
Geen man in eewicheyt
Te kennen, heb ick verseyt,
Hoe soud' hy geest bescheyt
Werden gheboren ?
Godt heylich Geest seer sacht
O fleur der vrouwen,
Met sijn Godtlijcke kracht
Sal u bedouwen,
Als op die bloemen schoon den dou komt dalen,
| |
[pagina 27]
| |
So suldy sonder beswaer,
Niemant sal werden gewaer,
Maegt blijvend' voor en naer
Godts kracht inhalen.
Al ist schoon wonderlijck
Boven nature,
Dat ghy baert blijdelijck
Een Maget pure,
Geen woort en is onmogelijck den Here,
't Gheschiedt door sijnen raedt
Om wt den ellendigen staet,
Sijn volck van sonden quaet
All' te salveren.
Sy ginck tot dienstbaerheyt
Sich haest verneeren,
En seyd' siet een bereyt
Dienstmaeght des Heeren,
Ick wil mijn eygen wil geern overgeven
En als ick heb ghehoort
My gheschiede na u woort,
Ick wensch na dit accoort
Ghetrou te leven.
Prins die om onsent wil
En bitter clachten,
Om te nemen 't gheschil
Nae menscheyt trachten,
Laet ons u gracy, peys, en liefd' genieten
Door u verdiensten goet
Wascht af der sonden boet,
Waer voor gh' u eygen bloet
Noch sult vergieten.
|
|