Een gheestelijck lust hofken

Met schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor

[p. 3]

Voorrede tot die Christelicke Catholijcke jeught.

GElijck men siet, Catholijcke jeucht, met wat kracht, Godt betert, die onsuyvere ende onmanierlijcke ghesanghen des werelts, die jonghe ende teere herten verkeeren, alsoo dat die wereltlijcke, die malcanderen tot soodanige trecken, ja oock leeren het ampt van den versoecker, den geest der onsuyverheyt soo levendigh bedienen, dat sy de menschen van haer verstandt t'eenemael berooven.

Also daer tegen vindtmen in geestelijcke ende Godtlicke lofsanghen dat onsen geest wonderlijc daer in wort vermaect, ende opgeheven tot betrachtinge der Godtlijcker dinghen, bysonder als die niet alleen met wterlijcke lippen, maer wt eenen innerlicken yver werden gesongen. Waerom de heylige Apostel Paulus so ernstelijc tot sodanige geestelijcke gesangen vermaent, want alsoo spreeckt hy in den brief tot den Ephes. wordt vervult met den heylighen ⁺ Geest, sprekende onder malcanderen

+ Ephes. 5.

[p. 4]

met Psalmen, lofsangen, ende Geestelijcke liedekens, singende ende speelende in uwe herten den Heere. Welcke woorden ⁺hy oock schrijft tot die Colossensen.

De cracht van geestelijcke gesangen bekent in sich de heylige Augustinus int beginsel sijnder bekeeringe, betuygende hoe dat hy beweecht is gheworden door die lofsangen van den heyligen Ambrosius ⁺ ghemaeckt: hoe seer, spreect hy, schreyden ick, onder de liederen ende lofsanghen, grondelijck beweeght sijnde door die soet-luydende stemmen uwer Kercken o Heer ! dese stemmen clincken in mijne ooren, ende uwe waerheyt vliet al smeltende in mijn herte. Hier wt rees, ende ontstack in my een yver der Godtvruchticheydt, ende mijn tranen liepen, ende ick was vermaeckt daer in.

⁺De heylighe Christostomus schrijft dit van geestelijcke ende wereltlijcke lofsangen: Quemadmodum ubi quidem est coenum, eo porci concurrunt: ubi autem sunt aromata, & suffitus apes illic habitant. Ita quidem ubi sunt meretricia cantica, illuc congregantur daemones: ubi autem Cantica Spiritualia, illuc advolat Spiritus gratia. Dat is: gelijck de verc-

+ Coloss. 3.

+ Lib. 9 Conf. cap. 6.

+ In Psal. 41.

[p. 5]

kens loopen na den slijc, maer die Byen na welruyckende kruyden, ende goede reucken: Alsoo daer oneerlijcke liedekens gesongen werden, daer vergaderen sich de duyvelen; maer tot de geestelijcke liedekens comt vliegen de ghenade des heyligen Geests. Dit segge ic, seyt hy voorder, om dat ghy niet alleen Godt sult loven, maer oock, dat ghy u kinderen ende huysvrouwen sult leeren sulcke liedekens singen: niet alleen als sy breyen of eenich ander werck doen, maer boven al aen de tafel, etc.

Den yver van de eerste Christenen is hier in groot geweest: Gelijc den heyligen Hieronymus bekent, dat die luyden ⁺ achter de ploech hebben dat Alleluia gesongen, dat den maeyer in sweet sijnes aengesichts, ende den wijnstock-snijder, haer met Davids Psalmen hebben vermaeckt, dit sijn, seyt hy de amoreuse ⁺ liedekens in dese landen. Ja dat ooc de cleyne kinderen, noch stamelende hebben dat Alleluia gesongen. Om dese voetstappen van onse lieve Christelijcke voorvaderen na te volgen, sijn u Christelijcke joncheyt tot dienst, dese gesangen by een gesocht, ende sijn bycans alle op

+ Ep. 17. ad Marcelli.

+ Ep ad laetam.

[p. 6]

wereltlijcke bekende voysen gebracht datmen also hier mede van lichtveerdige ende oneerlicke gesangen tot geestelijcke mach getogen worden, volgende daer in den heyligen Ephrem over duysent ende ⁺ sommige hondert jaren, die van Godt verwect sijnde om het vergift der Ketterien Bardesanes (die sijn ketterije met soet-klingende lofsangen voortbracht, ende een yegelijc voorstelden tot verderf van velen)wt te roeyen, heeft die voysen van den Ketter Bardesanes aengenomen, om dat die seer soet waren, ende dat volc die selvige heel was toegedaen, ende heeft op die voysen Catholijcke ende geestelijcke woorden gebracht, ende heeft also dat volc int Catholijcke gelove gehouden.

Neemt dan aen dese gesangen, vermaeckende u daermede in uwen arbeyt, in tijt van vrolicheden, in gheselschappen, dat also altijt God van ons mach gepresen werden, ende oock den inval des Satans met geestelijcke liedekens mach teghenstandt geschieden, tot dat ⁺ wy int geselschap der heyligen daer boven dat Alleluia in eeuwicheyt mogen singen. Vaert wel, ende gebruyckt dit Hoofken tot salicheyt uwer sielen.

AMEN.

+ Sozomenus lib. 3. Hist. cap. 15

+ Tob. 13. Apoc. 19.