Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)



Den .xlv. Psalm. Deus noster refugium.
1[2] ONs Godt is een toevlucht ende cracht, een helper in die tribulatien die ons bouen maten seer gheuonden hebben.
2[3] Daer om en sullen wy niet vreesen als die eerde sal verstoort worden, ende als die berghen sullen ouer gheuoert worden int herte vander zee.
3[4] Hen wateren hebben gheluyt ghemaect, ende sij sijn beroert gheweest, die berghen sijn heel beroert in sijn stercheyt.
4[5] Den crachtighen stroem vanden vloet, verblijt die stadt Gods, die alderhoochste heeft sijn tabernakel gheheylicht.

[pagina *458]
5[6] Godt en sal int midden van haer niet beroert worden, Godt sal haer helpen vroech inden dagheraert.
6[7] Die Heydenen sijn tsamen verbaest, ende die conincrijcken sijn neder gheneycht. Hy heeft sijn stemme ghegheuen, die eerde is beroert gheweest.
7[8] Die Heere der crachten is met ons, ons ontfangher Iacobs Godt.
8[9] Coemt ende besiet die wercken des Heeren, wat wonderlijcker tekenen hy op die aerde ghestelt heeft,
9[10] wechnemende die oorloghen totten eynde der aerden. Den boghe sal hy vernielen, ende die wapenen breken, ende die scilden sal hy metten vier verbranden.
10[11] Weest ledich ende besiet dat ick Godt ben, ick sal verheuen worden in die Heydenen, ende verheuen op die aerde.
11[12] Die Heere der heyrcrachten is met ons, onse ontfangher Iacobs Godt.