Geuzenliedboek

[p. 290]

236.
Een nieuw Victory Liedeken, ⁺

Op de stemme: Wilhelmus van Nassouwen, &c.

Roemt nu Vive Orangien,
Roemt nu Vive la Geus,
En draeght tot spijt van Spangien
Orangie, Blangie, Bleus:
Laet nu de Wimpels streven
Schippers, Matroosen goet,
Ter eer ons Prins verheven
Dat reyn Orangie bloedt.

Die hem alsoo kloeckhertigh
Als nu weer heeft verthoont
Van dit Jaer twee en dertigh,
Nassouw is waert ghekroont,
Met een Crans' van Louw'rieren
Al om zijn Hooft playsant,
Wilt nu 'tsaem vreucht hantieren
Tot spijt van den vyandt.

Mey vijf en twintigh daghen
Soo nam ons Prins vertreck,
Moedigh uyt 's Graven-Haghen
Hy hadde gheen ghebreck
Van Ruyters en Soldaten
Ammonitie seer veel,
Provande uytter maten
Van broot, kaes, bier en meel.

Voor eerst is hy ghekomen
Voor de Stadt van Roermont
Dat heeft hy in-ghenomen
In alsoo korten stondt,
Vendelo sonder touden ^29.
Stralen ^30. nam hy oock in,
Sittert tot ons behouden,
't Was wel een goet beghin.

Van daer is hy vertrocken
Voor de Stadt van Maestricht,
Oft oock sou willen locken
Tis een stadt fraey ghesticht,
Van Bruggen, Cloosters, Kercken,
Soo men nu kan bespien,
Al sulcke schoone wercken
En heeftmen noyt ghesien.

Al ons Prins behaghen
't Was wel na synen sin.
Heeft zijn Legher gheslaghen
Om haer te doen komen in,
Heeft hem seer sterck begraven
Soo uytter maten vast,
Den vyandt sachmen draven
Want sy waren in last.

Van Luyck als Batavieren ⁴⁹
Die deed' ons Prins by-stant,
Van Aken saghmen stieren
Provande abondant:
Seer veelderhande waren
't Quam daer al over hoop ^54.,
Wy hoefdent niet te sparen
't Wasser van als te koop.

'tHeeft ons Prins niet verdroten
Maer men heeft oock seer rat
En lustelyck gheschoten
Al op Maestricht de stadt,
Met Koghels en Granaten
Die maeckte groot gheschal,
Den vyant om haer baten
Dede menich uyt-val.

+ No. 236. Naar V. In geen andere druk. Bij V.L. CCVII.
Dit en de volgende liederen bezingen de roemrijke tocht van Frederik Hendrik langs de Maas in 1632.

29. Een werkwoord touden bestaat niet. Dit is dus een samentrekking van te ouden of te houden. Waarschijnlik is het eerste bedoeld: zonder het oud te laten worden, zonder er gras over te laten groeien. Maar ook is misschien houden bedoeld: zonder op te houden, zonder dralen. Dat geen van deze beide uitdrukkingen zeer gewoon is, kan geen bezwaar zijn: om het rijm maakten deze dichters soms de wonderlijkste bokkesprongen op taalgebied.

30. Stralen, bij Venlo, even over de tegenwoordige grens.

49 vlg.: De bevolking van Luik, die zich hierin als Nederlanders gedroeg, steunde de Prins, nl. door hem levensmiddelen te verkopen.

54. over hoop: in overvloed.

[p. 291]

65

Zy quamen ons besoecken

 

Aen soo menigh quartier,

 

Aan veelderleye hoecken,

 

Daer op gheven wy vier,

 

Ende alle onse Crijgs-knechten,

70

Altsamen kleen en groot,

 

Sachmen seer lustich vechten

 

Ghetrouw tot inder doot.

 

 

 

Zoo werden zy ghedreven

 

Daer sy quamen van daen,

75

Veel zijnder doodt ghebleven

 

Door't schieten ende slaen,

 

Alsoo datmen veel dooden

 

Zach liggen van dien slach,

 

Den vyandt als den blooden

80

Men haseleeren sach.

 

 

 

Die vande stadt wilt hooren

 

Zachmen teeckenen doen,

 

Vierden op haren Thooren

 

Om datmen wilt bevroen

85

Haer doch souden ontsetten

 

Want sy waren benout,

 

Of datmen sou beletten

 

Ons schieten meenich fout.

 

 

 

Graef Jan al van Nassouwen

90

Die quam ons vry wat nae

 

Maer moest zijn hooft wel klouwen

 

Al met Don Cordia ^92.,

 

Papen Heyn ^93. quam oock kijcken

 

Maer kost uyt rechten niet,

95

Om ons volck te doen wijcken,

 

Dit was voor haer verdriet.

 

 

 

Dus waren zy in pijnen

 

Zoomen wel dencken kan,

 

Doen onsen Prins liet mijnen

100

Doe quam ter eerst op an,

 

En daer nae noch op 't lesten

 

Quamen wy daer soo bly,

 

Tot over ^103. haer stadts Vesten

 

Met onse Gaeldery.

 

 

105

Doen sachment haest verkeeren

 

En 't nam seer haest een ent,

 

Zy quamen palmenteeren ^107.

 

By ons Prins exellendt,

 

Dus hebben wy ghekregen

110

Vijf steen tot ons profijt,

 

Al door des Heeren zeghen,

 

Hier van Looft Godt altijdt.

 

 

 

Graef Willem wert ghepresen ¹¹³

 

Soeckt aen een ander kant

115

Die sou oock garen wesen

 

In dat schoone Brabandt,

 

Met listen en pracktijcken

 

Zoo heeft hy oock aldaer

 

Door-ghesteken haer dijcken,

120

't Was benout nu haer.

 

 

 

Tis weert met haer te jocken

 

Zijn zy niet sot of dwaes,

 

Dat zy ginghen plucken

 

Een Roe al tot haer naers:

125

Zy quamen met haer sloepen

 

Als Wolven, Leeuwen fel,

 

Wilt Vive Orangien roepen,

 

Want die komen ons wel.

 

 

 

Looft Godt ons Prins Almachtich

130

Al van syn groote deucht,

 

Die hy ons doet seer krachtich

 

Hier door soo raept gheneucht, ^132.

 

En wilt eendrachtich blyven

 

Bemint Gods Heyligh Woort,

135

Zoo sullen wy verdrijven

 

Den vyandt jaghen voort.

92. Don Cordia: Cordova.

93. Papen Heyn: Pappenheim.

103. over: voorbij. Hier wordt blijkbaar gedoeld op de galerij of gang, die Frederik Hendrik onder de gracht en de muur door liet maken.

107. palmenteeren: parlementeren, onderhandelen.

113 vlgg. Terwijl Frederik Hendrik Maastricht belegerde, veroverde Willem van Nassau een aantal schansen in de buurt van Antwerpen.

132. Vgl. n^o. 233, vs. 136.