Geschiedkundige beschryving van de maan, deszelfs inwooneren en zyn beste regeerings-vorm in een tydvak van 4500 jaaren

§. 107.

Zo dra als Minos zag dat het oorlog onvermydelyk was, gaf hy daarvan kennis aan zyne onderdaanen. Wy willen, riepen zy, liever alle sterven, eer wy Palos onderdaanig wor-

[p. 93]

den en onzen Vader Minos verlaaten. Minos gaf orde, om van het Landvolk, dat reeds voorheen in de wapens geoeffend was, (§. 74.) 100,000 man op te ontbieden; het geschiedde. Daar verscheenen 200,000. (§. 75.) Minos wilde een gedeelte terug zenden, maar zy riepen; laat ons mede vechten en toonen hoe weinig wy ons leven achten wanneer 't op 't welzyn van onzen braaven Koning aankoomt. De verjaagde Koningen, welken den onderdaanen van Minos het heerschzuchtig en wreedäartig gemoed van Palos met de levendigste kleuren hadden afgeschilderd, waren eene waare oorzaak dat de Soldaaten van Minos, door en door niet anders dan vuur en wraakzucht, het oogenblik naauwlyks konden afwachten, dat hun Minos tegen den vyand zouden aanvoeren. Minos liet zyne Landlieden thands wederom op nieuw in de wapenen oeffenen, (§. 74.) en na twee maanden zag men zyne armée in den besten staat. -