De Gemeenschap. Jaargang 14



[pagina 323]
A.J.D. van Oosten Grens der lente Een laan voor ons alleen vonden wij hier, dien avond zoo vol lente en zoo lavend dat nieuw het leven scheen: bezit voor ons alleen! Dit was aan 't smal begin van deze allee, dien avond; o rust, die ons gehavend bestaan een dieper zin schonk, onvoorzien gewin van liefde en toebereid vertrouwen, heel dien avond, dat nauwer ons tesaam bond binnen den kleinen tijd tusschen begin en eind! Te snel en ondoordacht traden we aan laan en avond voorbij - die lente daar vond haar grenzen, onverwacht haar einde in dezen nacht.