De Gemeenschap. Jaargang 10

[p. 755]

Paul Vlemminx
Verder

Het landschap met de bomen,
de bomen met het land,
daar kan ik niet uit komen,
zonder dat ik verbrand.

De zon is niet te tomen;
ik lig geknield in 't zand.
De wind vernielt de dromen;
'k sta aan den waterkant.

De psyche van het water
verrimpelt met geklater:
ik ben gevierendeeld.

De stroom gaat naar den molen,
die met mijn flarden speelt.
- Nog moet ik verder dolen.

(Uit: Ontginningen)