De Gemeenschap. Jaargang 7

[p. 402]

Leo van Breen:
Karnaval

Als iemand daar iets op te zeggen heeft, hij toone zijn vuist daarbij:
Anton van Duinkerken.

De anonieme pret wordt haastig uitgebuit.
Een pak. Een masker. Maar het hart klopt even
benepen onder 't purper, en de scheve
pierrotneus blaast dezelfde adem uit.

Laat nu gerust dees bonte Harlekijn
zijn Reine de Nuit publiekelik omarmen.
Het masker dekt d' identiteit der gijn.

En morgen, Aswoensdag, zullen de warme
monden elkaar weer sluw en heimlik vinden
en overspel bedrijven in de blinde
en duistre kamer achter een gordijn.