De Gemeenschap. Jaargang 6

[p. 493]

Chr. de Graaff
De terugkeer

Aanvang van sterven, een weerbarstig gaan
door leege lanen naar den bladerloozen
winterschen doolhof van den dood was mijn bestaan
en 'k had tot spijs een bitt're vrucht gekozen.
Maar nu is deze reis welhaast gedaan;
waar onze dooden toeven gaan de rozen
het schoonst in bloei: ik wil ten einde gaan
nog dezen laatsten weg zonder verpoozen.

Het zal goed zijn als dit geleden is.
Ik zal haar adem voelen langs mijn wangen
en weten dat zij toegetreden is,
zonder verwijt, zonder het wreed verlangen
dat ons moest scheiden en mij zond den langen,
eenzamen weg tot waar haar vrede is.