De Gemeenschap. Jaargang 6

[p. 490]

Chr. de Graaff
De kluizenaar

Sinds de bedwelming van de oude pijnen week,
zag hij, wanneer hij in de diepte keek
van uit zijn rust, verhelderd en verhevigd,
de gruw'lijke afgrond van zijn aardsche leven
waar alle teederheid was weggebrand.
En dikwijls heeft de angst hem overmand,
dat hij met sidderende knieën langs de rots
omlaag zou kruipen uit vrees van te vallen.
Maar altijd redden hem de duizendtallen
hemelhoog jubelende eng'len Gods.