Groete Persessie
Uit ‘Bonte Blomme, Gedichte in Mastreechs Dialek’ door Mr. Edm. Jaspar. (Mastreech, Boosten & Stols, 1921).
Blij sjijnt te gouwe zon op 't aajt Mastreech.
Deep-blouw spant ziech ten hiemel
Oet euver 't bont gewiemel
Op 't Vriethof, dat ziech baojt in zie van leech.
Fris spreijt et veurjaorsgreun, nog jónk en fien,
Z'n bleedsjes, mals en fleurig;
De veendelkes, zoe kleurig,
Ze weje löstig in de zonnesjien.
De zuver loch vibreert van zèlverklaank
Oet klökskes, rein en helder,
Veur Sintervaos oetgalme hunne zaank.
Opins.... e zwoer geluid: de Groete Klok!
Deit al 't gedruus verstomme;
Ze reup, dat te persessie zjus vertrok.
Et vollek stèlt ziech ordelik in rij;
In 't lommer van de linde
Zeuk eelk 'n plaots te vinde,
Um alles good te kinne zien in rös en vreij.
Daan, oet te grijzen tempel, laanksaam-aon,
Kump 't iers nao boete stappe
De rij van broedersjappe,
In 't midde eeder zenen eige vaon.
En al die vaone, riek van goudborduur
Op fong van nobel stoffe,
Ze passe wierdig aon bij de natuur.
Dat kleurespeul wint evel nog in prach
Door ingelkes en bruudsjes,
En herderkes, klein guutsjes,
Die veurgoon veur Slevrouw, es ierewach.
Wie meizäötsjes, die, es et vreugjaor is,
En 't gelleps graas bezeje,
Dat door hun kleurkes tuint nog ins zoe fris.
| |
Zoe steke, tösse t' donker minsepak
Die honderde klein döpkes
Hun leef, onsjöld'ge köpkes
Tesame tot éin vrunt'lik-liechte plak.
Op éinen toen, aon zach gezoem geliek,
Brutaol versteurd door hermenie-meziek.
En altied langer weurd tee bonte stoet,
Es 't beeld van Sintervaos kump, levensgroet.
Dao naodert eind'lik, stap voor stap, de rij
Gekleid in zwoer brokaat, galoen en zij.
En mèssendeenders, slaank, in wit en roed,
Van zèlv're wierouksvater
Doen póffe 't dampend hars in euvervloed.
Daan zak al 't vollek op te knee, devoot;
De groete klok lojt mechtig,
Et kèrkgezaank klink plechtig,
De zon gief alles, wat ze heet, aon glood,
En stäötig, onder 't gouwe baldakijn,
Weurd Heer veurbijgedrage,
Veur Wee ziech buige alle, groet en klein.
't Is eigelik te kort, dat ougenblik,
Te kort um 't te beseffe,
Tot et Misterie, wat tao tot us sprik.
Toch deit et eus Mastreechter hart zoe good,
En gief tees demonstratie
Die wermte bring in eus Mastreechter blood.
Mei 1915. |
|
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd