Gekroond Batavia

Zynde Verciert met de Voornaemste Liederen, Die Hedendaegs Gezongen worden

De Klugtige Turfboer.

Stem: Lestmaal zag ik een Hek.

ACh Moeder onze Turfboer,
Die van Nieuwerker voer,
In Zeeland kwam hy te landen,
En daer dronk hy zyn gat zo vol,
Het was voor hem geen schanden.

Als hy in Zeeland binnen kwam,
Sprak hy de Waerdinne an:
Hy sprak myn lief geprezen,
Laten wy spelen ’t spel der min,
Ik schop u met myn voeten.

De Waerdin sprak heel verstoord;
’k Had liever dat u stak de moord;
Eer ik u lust zou boeten;
En dat voor een zak met Geld;
Ik schop u met myn voeten.

[p. 70]

 

Deze Boer kreeg quaed bescheid,

 

En ging aenstonds naer de Meid;

 

Hy ging het Meisje vragen:

 

Of zy voor een zak met Geld,

 

Haer Magedom wou wagen.

 

 

 

Deze Meid sprak heel geswind,

 

Als ik dan eens raek met kind,

 

Sult gy myn kraem uithouwen

 

Dan zal ik van stonden aen,

 

Een Turf boer laten bouwen.

 

 

 

Deze boer die ging zyn gank,

 

Van ’t bed op de voetebank,

 

Hy toonden zyn kordaten

 

So lang tot hy niet meer en kon,

 

De voetebank die kraekten.

 

 

 

Negen maenden en een dag;

 

Het Meisje in het kraem bed lag;

 

Wat is ’er voort gekomen,

 

Eenen jonge Turfboer,

 

Sy heeft hem waergenomen.

 

 

 

Oorlof Boeren tot besluyt;

 

Als gy vaert met de Turfschuyt,

 

En laet u zoo niet loere,

 

Of anders raekt u geld en Schip:

 

Na de duyvelze hoeren.