Gekroond Batavia
(1767)–Anoniem Gekroond Batavia–
AuteursrechtvrijZynde Verciert met de Voornaemste Liederen, Die Hedendaegs Gezongen worden
[pagina 6]
| |
Stem: Eenzaam Bos aanhoord myn klagten.
HEere Dames wilt aenhoren,
Ik zing met een bly geschal
Steeven is nog niet verlooren
Hy zingt zyn leevens geval,
Og wat heb ik niet al loopen dwalen
Door Bossen Bergen en door dalen
En door wegen breed en smal.
Toen ik even begon te loopen,
Ik was zeven of agt jaer oud
In provincie was voor my niet te hopen
Hoewel dat my niet meer roud
myn moeder sprak och lieve Steven
Ik kan u niet meer geven
Als dat gy op u Godt betrouwt.
Provincie ging ik doen verlaten,
En ik kwam tot Amsterdam,
maer ik kon met de luiden niet praten
maer doen ik myn Liertje nam
Ik leerde veel hollandze deunen,
De merliton en onze pleunen
Seer onnozel als een Lam.
| |
[pagina 7]
| |
Ik wierd groot begon te groeijen
Slagen had ik geen gebrek,
had ik geen Geld dan moest ik bloeijen
Want myn meester was een groote vrek,
Dog ik liet de moet niet varen,
Ik kreeg een Toverlantaren
En zoo rees ik uit de drek.
Ik kreeg een Vryster ik wou trouwen
Ik bad God in myn gemoet:
Die hulp my ook uit dit benouwen
En gaf my ook een Vrouw zeer zoet
Uit brave ouders voortgesprooten,
Wel gezien by klein en grooten
En ook uit het hollands bloed.
Maer nu gaet myn druk aen ’t mindere
Door myn lieve wederpaer,
God geeft ons zegen en veel kinderen
Ik heb een zesje by malkaer,
Godt die geeft ons kost en kleeren,
Door de mildheid van de Heeren
En ook Dames lief en raer,
Maer nu gaet de nyd aen ’t woelen,
Van veel booze Savopaerts
Die by myn klante loopen doelen,
By ligte dag en by de kaers:
Sy zeggen spreekt gy van scheele Steven
Die en is niet meer in ’t leven
Maer ik leef nog is dat niet raer.
Op een Gezelschap was ik ontboden
By jonge Heeren onverwagt
Veel die my zagen die ontloken,
Sy hadden my voor dood geagt,
Och laet de haters my maer haten
En veel leugens van myn praten
Sy zyn waerdig te zyn belagt.
| |
[pagina 8]
| |
Dit is een schets al van myn leven,
En mijn wisselvallig lot
En zoo bedenkt dan uwe Steven,
So gy gezegent zyt van Godt.
Soo zal Godt u ook bewaren
Op het Land en woeste Baren
Tot u Hoenders in ’t kot.
Nu gaen ik na huis toe treden,
En ik bedank u al te gaer
Steven is zeer wel te vreden,
En ik wensch u Iaer op Iaer.
Overvloedig zyne zegen
Dan laet gy Steven niet verlegen:
Dan koop ik schoenen wel vyf zes paer.
|
|