De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin

[p. 69]

t’Zamenspraek, Tussen een Jongman en een Jonge Dochter.

Voys: Ik drink de Nieuwe Most.

MYn waerde Engelin Gy die myn Hert en Zin,
Myn Ziel en Leven stadig met uw draegd,
Ik onderwerp myn aen uw schoone Maegd,
Vermids gy zyt die geen,
Die van myn stadig werd als aengebe’en,
Gy zyt die roofd myn Hert en Leven,
Geef my ‘t uwe weer Zo ruyl ik na begeer.

Iongman wat sou dat zyn?

Dat ik het Hert van myn
U overgaf, so was ik seker dood,
Wat voordeel kon ‘t uw geven in uw nood:
Gy hebt het uwe nog,
Laet myn het myn, Ik hou van geen bedrog,
Neen schoone Maegd verstaet de Reden,
Die ik sal ontleen Slechts in verbloemde Re’en.

‘k Begeer geen Principael,

Al schoon op groot Rojael:
In ‘t net geschreven, maer wel het Copy,
Indien ‘t met aendagt maer geschreven zy:
Naer ‘t Edele Principael,
Op kleyn Formaet, so heb ik altemael,
Wat ik begeer met Herten wenschen,
Lief so hebt gy ‘t myn Laet my so ‘t uwe zyn.

Iongman ‘k heb u verstaen Maer dat ik u in Plaen

Gaf uw begeeren, sou ‘t niet beter zyn?
Want op het groot is ‘t wel so fraey als ‘t klyn:
Toch ik sal uw begeer
Noch wat ter zyde stellen, zoet myn Heer,
Wie is so sot dat sy het Minnen,
Aenstonds Wedermind Of is al Minnend’ blind.

[p. 70]

 

Schoon Maegd het is myn plicht,

 

Dat ik voor uw gezicht,

 

Myn prezenteer en smeek om weder Min,

 

Het staet aen u myn beed’ te laten in,

 

Daerom so smeek ik nog,

 

Gund my uw Wederliefd’ ik soeke geen bedrog:

 

Den Hemel zy my tot getuygen,

 

Dat myn Minnend Hert,

 

Leyd suyv’re Liefdens smert.

 

Myn Heer den Hengelaer,

 

Werpt uyt syn Hoek en Snaer,

 

Daer onder ‘t Kroos, het happig Visje byt,

 

Toch binnen ‘t Aes den fellen Angel leyd:

 

Zo is het gants gestel,

 

In ‘t Minnen, ‘t streelen van een jong Gezel:

 

Wanneer een Maegd heeft Toegebeten,

 

Gaet syn Liefden ook,

 

Veranderen in Rook.

 

‘k Beken dat menig Gast,

 

Uw Re’en ten rechten past:

 

Maer Engelin denkt sulks toch niet van myn,

 

Ik voed geen list, noch gal, of snoo fenyn:

 

Maer Min u in de Deugd,

 

Uw Wederliefde myne Ziele verheugd:

 

‘k Soek geen oneer maer u te Trouwen,

 

En na den Egten Band De Bloem op ‘t Ledekant.

 

Indien gy so bestaet Zo sou ik met beraed,

 

Uw Minnend Heer met Wederliefde voe’n

 

Toch all’s gezeyd, te blyven in ‘t Fatzoen:

 

Doet so myn Engelin,

 

Wel Iongman ik schenk u myn Wedermin:

 

Gy kend door Omgang overwegen,

 

En ter deeg beraen Wat dat gy wilt bestaen.