De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin
(1718)–Anoniem De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd godin–
AuteursrechtvrijOp een Aengename Voys.
ONlangs gele’en ging ik bedroefd van sinnen,
Al langs een bos daer ik so eenzaem was,
Ging heen en weder al door ’t bedoude gras:
Al om te sien of ik haer vinden kan,
Daer ik om sterf en nimmer voor geen ander.
Gy Bos en Velde komt toch met myn treuren,
En ’t Pluym Gediert’ dat hier so geestig kweeld,
Myn hert moet scheuren om uw schoone beeld:
Daer ik om ley al deez’ bedroefde pijn,
Toch ‘k sterf om haer en nimmer voor geen ander.
Adieu O Werelt ik ga u nu verlaten!
Om dat myn Schoone myn niet meer en acht,
O Schoone Beeld veranderd in de nacht!
O Dood wilt myn toch helpen uyt de pijn!
Toch ‘k sterf om haer en nimmer voor geen ander.
Terwyl dat gy alleen om my wilt sterven,
En seggen dat ik u niet meer en acht,
So bidd’ ik u laet varen all’ uw klacht:
| |
[pagina 39]
| |
Ik sal u nu gaen helpen uyt de pijn,
En leef voor u maer nimmer voor geen ander.
Gy roept aen Bos en Velden om te treuren,
En ’t Pluym Gediert dat geen gehoor en heeft,
Maer komt tot myn die u haer herte geeft,
Ik sal u nu gaen helpen uyt de pijn,
En leef voor u maer nimmer voor geen ander.
Blyft in de Werelt en komt tot myn treden,
By een die uw aenbied haer Rechterhand,
Daer is myn Trouw om dat gy blyft Constant:
Ik sal u nu gaen helpen uyt de pijn,
En leef voor u maer nimmer voor geen ander.
Myn doode Ziel begint nu weer te leven,
Om dat myn Engel myn aenbied haer Trouw,
Kniel ik voor u neder O Schoon Jongvrouw,
Om dat gy myn komt helpen uyt de pijn,
Leef ik voor u maer nimmer voor geen ander.
|
|