't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 112]
| |
Op de wijse: Ick roep u O Hemelsche Vader aen, &c.Ick wensch u t’samen voor een groet,
Ga naar margenoot+Des Heeren soeten vrede,
Sijn hert, sijn wil, en syn ootmoet,
Op dat ghy alsoo doet,
In druck en tegenspoet,
Ghelijck hy dede.
Gedenckt hoe dat onschuldich lam,
Ga naar margenoot+Hem altijt heeft geboghen,
En ‘t lijden dat hem overquam,
Gheduldich hy op nam,
Ootmoedich, stil, en tam,
Houdt dit voor ooghen.
Sijn jonghers in ‘t verstant noch blint,
Als elck wou syn de meeste,
Hy steld’ haer een onnoosel kint,
Ga naar margenoot+Wie hem alduss bevint,
Ootmoedich is ghesint,
En arm van Geeste.
Die is de meest’ in ‘t Hemelrijck,
Want Godt bemint de kleene,
Die hem in ootmoet zijn gelijck,
Die heft hy uyt den slijck,
Maer hoochmoedich en rijck,
Bemint hy geene.
Ga naar margenoot+Sijn Iongers in het Avontmael,
Ghinck hy aldus ontmoeten,
Hy dede water in een schael,
| |
[pagina 113]
| |
En gord’ hem met een dwael,
En wiesch hun altemael,
D’onreyne voeten.
Hier mede gaf hy haer een leer,
Te doen alsoo malkander,
Want siet den knecht en is niet meer,Ga naar margenoot+
Dan sijn meester en Heer,
Buyght u alsoo ter neer,
De een voor d’ander.
Ist dat yemant hoochmoedich tracht,
Om over u te drijven,
Hout dit exempel in ‘t ghedacht,
V selfs de minste acht,
Dat sal u geven kracht,
Om sterck te blyven.
Want in den vleessche kleyn en swac,Ga naar margenoot+
En over al de minste,
Dat maeckt inwendig groot gemack,
En het verlicht het pack,
En hier uyt oyt ontstack
Der sielen winste.
Vierighe kolen men vergaert,Ga naar margenoot+
Met weldoen en met buyghen,
Het treckt de herten nederwaert,
Daer is geen scherper swaert,
Om den verkeerden aert
Te overtuyghen.
Ws naesten gebreck uyt medoogh
Soeckt lieffelick te heelen,
Des werelts liefde streckt om hoogh,
Maer Godt die heeft het ooghGa naar margenoot+
Op die hem neder boogh,
In allen deelen.
De ware liefde niet en wraeckt,
‘t Ghebreckelicke wesen,
| |
[pagina 114]
| |
Ga naar margenoot+Want waer sy yet vint onvolmaeckt,
Daer is sy veroorsaeckt,
Dat sy daer by gheraeckt,
Om te genesen.
Ga naar margenoot+Want daer men kloeck is en gesont,
Kan liefd’ haer niet besteden,
Christus hem oyt ter plaetsen vont,
By menschen seer gewont,
Op dat hy haer verbont,
Vyt minsaemheden.
Ga naar margenoot+De liefd’ op ‘s naesten voordeel siet,
En wil men haer vertreden,
Soo veel te meer sy jonste biet,
Sonder eenich verdriet,
Dit doende u gheschiet,
Der zielen vrede.
|
|