't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken– Auteursrechtvrij
[pagina 16]
| |
Op de Wyse: vanden xxxviij Psalm.
Ga naar margenoot+1 Myn Ziel’ die seer is verslagen,
Ga naar margenoot+T’allen daghen,
Tot u Heer uyt dieper noot
Sucht, en schreyet met verlangen,
Want bevangen
Is sy met veel anghsten groot.
Ga naar margenoot+2 * Sathan die sijn netten stellet,
En steets quellet,
Loert als een Leeu fel en wreet,
Die om te verslinden gierich
Is en vyerich,
Tot verderven en doen leet.
* Eer ick sijn laghen bekenne,
Oft ont-renne,
Ga naar margenoot+3 Mijn ziel swaerlijck is gewont:
Sijn pylen vuyrigh en schaed’lijck
Seer verraed’lijck,
Schiet hy op my ‘t aller stont.
* Waer toe ick my keer of wende,
Seer behende,
Ligghen daer sijn strickjen loos,
Sijn boose geesten en booden,
Om te dooden,
Sijn vaerdich en snel altoos.
Ga naar margenoot+4 * Machtich seer sijn mijn vyanden,
En die banden
Des doodts, Heer verstricken my,
Duysternis heeft my omvanghen,
En mijn ganghen,
Struyck’len en verschricken my.
| |
[pagina 17]
| |
* Daerom ick, o Heer almachtich,
Altijt clachtich,
Tot u vlied’ in mynen noot,
Want ghy alleen Heer ghepresen,
5 Kond ghenesenGa naar margenoot+
Mijn ziel van dees hel en doot.
* O Heer, ghy Ontfermer goedigh,
Komt doch spoedigh,
Bewijst my u hulp en kracht,
En na u verbondt ghenadigh,
Treckt weldadigh,
6 Mijn ziel uyt der sonden gracht.Ga naar margenoot+
* Ghy Godt Israels vercooren,
7 Wilt doch hooren,Ga naar margenoot+
En verlost ons van ‘t ghewelt
Des boosen, waer door wy sneven,
Dat wy leven,
En u lof werde vertelt.
* Sterckt ons in ‘t geloove crachtig,
Dat wy machtigh
Sijn, om te verwinnen snel,
En niet door ‘s vyants verstoren
Gaen verloren,
Eeuwich in dat helsch ghequel.
8 * Een reyn hert en nieuwe sinnenGa naar margenoot+
Gheeft van binnen:
Naer u beelt ons wederbaert,
Dat wy eenmael recht ontwaken,
Ende smaken
V heyl in Christo vermaert.
* Den Geest der waerheyt verheven,
Wilt ons gheven,
Dat pant onser erffenis,
Door wiens hulpe en regeeren,
T’uwer eeren,
| |
[pagina 18]
| |
Wy ontgaen ‘t verderffenis.
* Laat dees sijn ons Leytsman heylig,
Dat wy veylich
Wandelen op ‘s levens pat,
En den Heylandt hoogh gepresen,
Sonder vresen
Volghen tot der vreughden stadt.
* Alles door ‘t gheloof versaken,
Alleen blaken
In der liefden Christi reyn:
Ga naar margenoot+9 End’ in hem als vruchtbaer rancken,
V Heer dancken,
En lof offeren ghemeyn.
|
|