Geestelijcke harmonie(1637)–Anoniem Geestelijcke harmonie– Auteursrechtvrijvan veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht Vorige Volgende XCIV. Van die heyligen Ionckvrouwen. Her Iesu Christ Godes Soon, Van eener Ionckvrouwen reyn, Aller Ionckvrouwen een kroon, Een mensch geboren feyn, Ghy sijt een Ionckvrouwlijcke vrucht, Die lief heeft die reynigheyt, En Ionckvrouwlijcke tucht. Ghy hebt groote gnaed bewesen, Den reynen Magdelein Dat sy hebben als Geesten, Geleeft suyver en reyn, Dat sy in deser argen werlt, Daer in veel luyd verderven, Haer herts op u hebben gestelt. Haer vleysch hebben sy bedwongen, Gemijdet onreynigheyt, Daerom isset haer wel gelongen, Dat sy met dapperheyt, Die werelt hebben overwonnen Met allen haren lusten Gnaed over gnaed gevonden. Om genaed hebben sy gebeden Die ist haer wedervaren, Onder haer voeten getreden, Den duyvel met sijn toorn, Sy hebben ridderlijck gerongen Met haer vrouwlijcke swackheyt Die boose werelt bedwongen. Sy hebben uwer liefden wegen [pagina 132] [p. 132] In haer lichaem gevoert, Een Engelisches leven, Met reynigheyt geciert, Der werelt verganghlijck vreucht veracht, Die tot verdoemnis voeret, Dat komtstigh wel betracht. Hoe wel haer wort hert nagestelt Nae haere tucht en eer, Sy waren nochtans niet gefelt, Dan ghy hielpt haer o Heer, Sy leden veel smaet, spot, en pijn, Haren geloven kost niet schaden Haer hert gestercket fijn. Eer dan sy tegen u deden, Eer lijden sy groot noot, Een troost sy tot u hedden, Leden uwent halven den doodt, Daerom waren sy afgescheyden, Gedoodet van den boosen, Tot den Engelschen vreuchden. Aldaer hebben sy gevonden Naer hares hertzen moet, Haren liefsten Bruydegome, Die edle Peerle goet, Den sy hebben gesocht en gelieft altijt Nae haren hoochsten vermogen, Het rouwt haer nummer des strijdts. Vorige Volgende