Geestelijcke harmonie

van veelderley ende uytghelesene soo oude als nieuwe Catholijcke Kerckelijcke Lofsanghen, Leysenen ende Liedekens, op die principaelste Feesten en getijden des Iaers, die men in’t Vorstendom Cleve by den Catechismus singht

XLVII.

Och wilt aenmercken, ghy weelde herten,
V lichaem kranck dat stervelijck is.
En doet ghy ’t niet t’sal u naermaels smerten,
Als de doot komt, die vreeselijck is:
Hierom so wilt u spoeyen
Die werelt te verfoeyen:
Ick leert u als den Wijse-man doet.
Wat baetet al, als ghy sterven moet.      Wat, &c.

Wy moeten sterven arm ende rijcke,

Want willen wy ons vermeten dan?
Die pijn der hellen duert eewelijcke,
Wijs is hy die ’t wel bevroeden kan:
Want dansen ende springen
En fijn maer ydel dingen,
Die doodt beneemt ons het leven soet.      Wat, &c.

Bereyt u huys in so korten stonden,

En wilt altijdts in Godts vreese staen:
Och wee hun die sterven in haer sonden,
Sy sullen loon naer wercken ontfaen,
Als d’ooghen sullen keeren
En t’herte sal failleren:
Waer blijft t;geselschap en d’aertsche goet?      Wat, &c.

Adieu snoo werelt met u wellusten,

Bedrieghelijck is al u solaes:
Ick wil in Godt gaan soecken mijn rusten,

[p. 62]

 

Ick moet eens worden der wormen aes:

 

Wat salt dan profiteren

 

Leckerlijck bancqueteren:

 

Die bitter doodt grijpt elck onverhoet.      Wat, &c.

 

Waer sijn die pleghen te triompheren?

 

Sy sijn verdwenen, men sietse niet:

 

Wat willen wy dan genucht hanteren,

 

Als ‘teynde niet en is dan verdriet?

 

Dus laet ons gaen beginnen

 

Ons selven te verwinnen:

 

De doodt komt (siet) op de staende voet.      Wat, &c.

 

Laet ons nu geestelijck leeren sterven,

 

Ende beweenen al ons misdaet:

 

Willen wy naermaels Godts rijck’ be-erven,

 

Elck moet Godt dienen naer sijnen staet:

 

Want waer dat wy ons keeren,

 

Schrifture sal ons leeren,

 

Teghen de doot en is schilt noch boet.      Wat, &c.