Gard Sivik. Jaargang 1

[p. 23]

gedichten voor berenice

het is een leven van verschillende straten liefste
met zoveel warm woestijngeloof aan iedere wand
het is de latere kelk van je erewonde
een ademtijd en volgende ogenwandeling
een weinig engel een weinig nachtelijk erfdeel
nu alles slaapt het keizerrijk terugkeert tot mijn moeder
een droeve veldslag een verkleurde grasmus dwaalt
aan de geschiedenis de afgedwongen zegen laat

morgentaal van een vergeefse boom
je schoot is een bevend herfstkind
voor eens een spiegelmond waar lauwe kronen bloeien
hoe langzaam ook welke vleugels zachter breken
onzeker onderaards klooster vandaag geworden

[p. 24]

 

als een streepjeslandschap van oude handen

 

walter binnendringt

 

 

 

geboortekamer

 

waar het kretenland op takkebossen slaapt

 

de seizoenen nog vroege bedelaars breken

 

en je voet een bleke stad van zwijgende minnaars vindt

 

je overspel je adem zegt

 

 

 

waar daareven in de ouderdom van het onland

 

alle maagden woonden

 

traag en elkander soms niet kennend

 

 

 

waar je glimlach enkele plooien watergroen draagt

 

familie mooier dan de laatste moeder

hugues c. pernath