Gard Sivik. Jaargang 1

[p. 20]

paul snoek

[p. 21]

grootstad

In een danstent van woorden
met monden van waanzin
en ogen van kinderen en maandstonden.
De mens buigt blind onder lichten
met lachende gulpen haat
en schaterende handen pijn.

De man sluit de deur
en schrikt van 't geknars
en tepels die 's nachts duurder kosten.

De lucht wordt ijzeren muur van sterren
houd even slechts de tijd stil
om te weten dat je verder leeft.

De liefde een bloedend geraamte
in de straten der lichtreklames
ontbladert de muziek.

De negers met de waanzin
in het witte ogenwater
en de hunker een uitgerokken pluim.

En karina die niet wilde
toen je dol werd
omdat je nog niet rijp bent
voor de vingers van de zon.

pieter aerts