Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

Op den 17 Zond. na Pinxteren. Matt. 21.

Stem: {ô paris wreed. ô Iesus zoet.
{Sint Laurens zag.
{'t Is nu gedaan.

De Sadureen,
Moesten voor Christus zwygen,
Als hij haar dagelijks leert;
De Pharizeen
Zij tot haar hulp krygen.
Spottende God geëert,
Zij vragen dan,
Met listen als de snoden,
Meester, welk is 't grootste van
Gods wetten en geboden!
Iesus antwoord,
Gij zult u God beminnen,
In 't diepste van u hart,
En ziele hoor

[p. 254]

 

Ja met verstant en zinnen,

 

Aanroepen in u smart,

 

Dit is 't meest

 

En 't eerst van Gods wetten,

 

't Tweed' is desgelyks men leest

 

Wild op u naasten letten.

 

En gij zult haar

 

Liefhebben en zinnen,

 

Als gy u zelven doet,

 

Niet min voorwaar,

 

Als u zelven beminnen,

 

Ia gunnen alzo goed;

 

In deze twee

 

Spreekt Christus overmeeten;

 

Hangt de gansche Wet geree,

 

En alle Propheten.

 

Voorts spreekt hy weer

 

Als tot de Pharizeene,

 

Wat dunkt u van dees man,

 

Christus den Heer

 

Ik vraag u in 't gemeene,

 

Wien Zoone gy is dan?

 

Antwoorden goed',

 

Met vaste reden schoone,

 

Wij weten in ons gemoed,

 

Dat hy is Davids Zoone.

 

Hoe spreekt den Heer,

 

Geeft David hem de eere,

 

Als hij is Davids Zoon.

 

Dan, en wanneer

 

Hy zeid, dit spreekt de Heere

 

Tot mijnen Heere schoon,

[p. 255]

 

Zy hier bij mijn

 

Aan mynen regter zyden,

 

U vijanden zijn

 

U voetbank t' allen tijden.

 

Is 't dan alzo

 

Dat David hem noemt Heere,

 

Hoe kan hij zyn de Zoon,

 

Niemand zo vroo,

 

Die konde na begeere,

 

Antwoord brengen ten thoon:

 

Niet een zo kloek

 

Die hem ten zelven dage,

 

Dorst doen eenig meer verzoek,

 

Om een woord meer te vrage.