Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

Op het Hoogt. van Pixteren. Act. 2.

Stem: {'t Vuur brand zeer.
{Zuiver Maagd Angniet.

Doen den tyd,
Pinxter gekomen was,
Zijn verblyd,
Al Gods Discipelen ras;
Zy waren nog by een vergaard,
Haar harten waren zeer bezwaard
Dog zyn verligt // Door een wonder gezigt.

Een geluid,

Is daar bij haar gehoort,
Dat kwam uijt
Den Hoogen Hemel voort:
Regt of daar kwam een sterken wind,
En dat vervulde zeer gezwind,
Het gantsche Huys,
Met een zeer groot gedruis.

Nog kwam daar,

Op deze zelve uur,
Neer op haar
Gevallen als een vuur,
Gedeelde tongen overal,
Die zaten op dit gants getal,
De minst en meest,
Ontfing den Heil'gen Geest.

Elk een sprak,

[p. 185]

 

Na hem den geest in gaf,

 

Met gemak,

 

En het viel haar niet straf,

 

Wat spraak dat hy woud spreken daar;

 

Alwaar d'omstanders al te gaar,

 

Hebben gehoord, Yder zijn eigen woord.

 

Spraken doen?

 

Wel wat een wonder zaak,

 

Onvermoen,

 

Horen wij onze spraak;

 

Hier spraken van de Galileen,

 

Zo klaarlyk, dat van ons niet een,

 

Regt zeggen kan, Daar feilt een letter an.

 

Zo Parten,

 

Als meed' den Mediaan,

 

Elamiten,

 

En ook Mezopotaan,

 

Cappadoren, Ponten en Iudeen,

 

Azen, Phrygen, Pampu'hileen,

 

Van Egipten, Cirenen van Liben.

 

Van Romen,

 

De Ioden en nog meer,

 

Heidenen

 

Bekeerd tot Ioodsche leer,

 

Den Creten en den Arabier,

 

Elk hoort zyn taal nu spreken hier,

 

Zy staan bedeest, Een yder was bevreest.

 

Altemaal,

 

Spraken zij met een woord,

 

Is zyn taal,

 

Heeft yder hier gehoort,

 

De wonderwerken van den Heer,

[p. 186]

 

Die wij nu moeten meer en meer,

 

Prijzen altyd, Waar dat gy bent of zyt.

 

Heilig Geest,

 

Komt op ons halen meed',

 

Op dit Feest,

 

Komt schenkt ons dog u vreed',

 

Ontsteekt dog vuurig ons gemoed,

 

U innig vuur de ziele voed,

 

Het vuur brand zeer,

 

Gods liefde nog veel meer.