Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

[p. 123]

Op de derde Zondag in de Vasten. Luc. 11.

Stem: {Belle bergere Jean Perre.
{Poliphemus aan de stranden.
{Met een Verkens hooft geboren.

Onzen Heere hoog verheven,
Heeft verdreven,
Eenen duyvel die was stom;
Als den duyvel moeste wyken,
Zonder prijken,
Sprak de stomme wederom.

Veele menschen die dit zagen,

Staan verslagen,
En verwondert in den geest;
Anderen die God niet konnen,
Die begonnen,
Hem te vloeken, op het meest.

Door Belzebub's duyvels regter,

En voor vegter,
Werpt dees mensch de duyv'len uijt:
Andere die kwamen spreken,
Toont een teken,
Dat de waarheid ons beduid.

Onzen Heer kend haar gepeinzen,

Ende veinzen,
Sprak wat rijk zijn zelven kweld,
Sal verwoesten en vervallen,
Gants met allen,
Dat het een huys 't ander velt.

Is den Satan dan gereten,

En gespleten,
Zijn rijk kan niet blijven staan;

[p. 124]

 

Al die werkt door duivels kragten,

 

Moet versmagten,

 

En in 't einde eens vergaan.

 

Is 't dat ik dan, hoort gij Ioden.

 

Door den snoden,

 

Nu de duivelen uitdrijf,

 

Zeg my eens waar door u kinder.

 

Zonder hinder.

 

Duiv'len dryven uit het lyf.

 

Zy zyn die 't aan alle luiden,

 

Klaar beduiden:

 

Dat ik werk door Gods magt;

 

God die wil u altyd leeren, En bekeren.

 

Daarom toond hy u zyn kragt.

 

Als een sterken op wil passen,

 

Voor 't verrassen,

 

Van zyn vyand op zyn stee!

 

Zo bezit hy zyne goed'ren:

 

En gemoed'ren,

 

In een volle rust en vree.

 

Komt een sterker hem bespringen,

 

En bedwingen:

 

Hy neemt hem zyn wapens af,

 

Den roof doet hy dan verdeelen // En beveelen,

 

Die hem zyn geweest tot straf.

 

Welk mensch die niet wil beginnen?

 

Al zyn zinnen:

 

Stellen gants geheel in myn,

 

Die zal 't hem gewis beklagen,

 

Na zyn dagen,

 

Want hy dan verstrooit zal zyn!

[p. 125]

 

Als den boozen is gaan stryken,

 

En weg wyken,

 

Uyt een regt berouwig hert;

 

Volhard die mensch niet in 't leven,

 

Ander zeven?

 

Maken 't dan nog meer verwart.

 

Een Vrouw die riep zeer luydtalig,

 

Zy is zalig // Die u baarde zonden pyn:

 

God sprak die mijn woord bewaren,

 

En verklaren // Zullen ook wel zalig zyn.