Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

[p. 120]

Op den eersten Zondag in de Vasten Marc 4.

Stem: {Myn herte wil nu vlugten.
{Komt Heilig Geest vol magten.
{'t Maantje scheen zo helder.

God vaste veertig dagen,
De duijvel kwam hem plagen,
Als hy had honger groot,
Den duyvel sprak zeer schoone,
Is 't dat gij zyt Gods Zoone,
Maak van dees steenen brood.

Den Heer sprak tot den snode,

Niet alleen van den broode,
Is 't dat de mensch leeft,
Maar van Gods ware woorden,
Waar op om te antwoorden,
Hy niet gesproken heeft.

Hij nam den Heer weer mede,

Tot in de heil'ge Stede,
Boven op 's Tempels trans,
En hij sprak tot hem weder,
Nu werpt u zelven neder,
Want gy en zult nogtans.

U zelven niet bezeren,

Nog geen steen zal u deeren,
Of brengen in der noot,
d'Engelen zullen u vangen,
En dragen op haar handen,
Bevryden voor aanstoot.

Doen sprak den Heer verheven,

En daar staat ook geschreven,
Dat gy zult nimmermeer,
Uw God den Heer der Heeren,

[p. 121]

 

Niet kwellen of temteeren

 

Doen zweeg den duyvel weer.

 

Hy bragt den Heere zeer hooge,

 

En toonden hem in 't ooge,

 

Alle des waerelds rond,

 

Hy sprak wilt my aanbeden!

 

't Geen gij hier ziet beneden,

 

Dat schenk ik u terstond.

 

Den Heer sprak met reden,

 

Niemand word aangebeden,

 

Dan uwen God alleen:

 

Die zult gy altyd pryzen,

 

En trouwen dienst bewyzen;

 

Doen vloog den duijvel heen.

 

Gy sterken help ons stryden,

 

Eer wij komen in lyden:

 

Door wereld of door vlees;

 

Als my zou mogen kwellen,

 

Den duijvel uit der hellen!

 

Geeft dat ik niet en vrees.