Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

[p. 71]

13. Kerslied.

Stem: {Die mind lyd veel pyn.
{Te Meyert al op de krom.

Die mind, die 't minnen mind,
In eenen vasten hoop,
En zoekt getroost te zijn,
Die mind dit lieve kind,
En haastig tot hem loopt
Daar 't lyd en schreyd door pyn:
Dit zoete lieve kind,
Heeft ons uyt liefd' bezint,
En wil dat wy hem weer:
Minnen en dienen als een Heer.

Een Heer een magtig Heer,

Een Prins, een vorst, ja meer,
Een Heer van al, en al,
Leid hier nu klein en teer,
Op hooij en strooij ter neer,
In een arm beesten stal,
Daar os en Ezel by,
Hem dienen voor lakey,
De moeder door de meid,
Die hem in schoone doeken leid.

Dees Heer, dees grooten Heer,

Dwingt Winden ende Weer,
En doet de Zon vergaan;
Die 't water t'elken keer,
Doet vloeden op en neer,
Drijft Sterren ende Maan,
Die alles wat 'er zweeft,

[p. 72]

 

En op der aarden leeft,

 

Na zijnen wil gebied,

 

Die 't alles geeft, en heeft nu niet.

 

Dees Heer der Heeren Heer,

 

Komt hier van boven neer,

 

Nu dalen uyt den Throon,

 

Men vind zo grooten Heer,

 

Op aarden nimmermeer,

 

Als Godes eygen Zoon,

 

Die hier nu voor ons al,

 

Leid in de arme stal,

 

Op 't strooije Ledikand,

 

Dit kind een Heer van 't gantsche land

 

Dees Heer gantsch zonder pragt,

 

Op 't strooijen bed onsagt,

 

In doeken neer geleid,

 

Toont nu zijn groote kragt.

 

In 't midden van de nagt,

 

Verdryft de duijsterheid,

 

Een leid een Hemels ligt,

 

Dat de Harder door het gezigt,

 

Verschrikken en verslaan,

 

Daar zy haar kudden weyden gaan

 

De Engelen eenpaar,

 

Zingen al Gloria,

 

Zy deezen grooten Heer:

 

De Harders door een maar,

 

Fluks volgen voort daar naar,

 

En vallen voor hem neer,

 

Loven dees grooten God,

 

In het arme beesten kot,

 

Door een Maagd gebaart.

[p. 73]

 

Wiens Man dit kind zeer naauw bewaart.

 

Nu zingt vry luit en grof,

 

Dees Koning tot zyn lot;

 

Bid en valt hem te voet,

 

Dat hy ons, aard en stof,

 

Ontfangt in zijn Hof,

 

Daar vreugd' is overvloed!

 

Daar ijder is vol vreugd,

 

Vol blijdschap, vol geneugd,

 

Dat gunt ons tot een slot,

 

Dit kind, ons Heer en groten God.