Enchuyser liedt-boecksken

[HEer Aeltje-buer // wat avontuer]

Stemme: Hansje sneed het, &c.

HEer Aeltje-buer // wat avontuer:
Denck Teun die heeft een Vryertje.
Is ’t niet ontdieft: Sy is verlieft
Op een wilt-weyigh Suyertje.
Een Huppel-klinck // een lichte-vinck
Daer niet en is ten besten;
En weet je ’t niet // hoe dat hy hier?
’t Is puyckjen aen de Vesten.
Wat magh se doen: ’t is gien fatsoen.
Ja wel! ick seght jou Aeltje,
Dat teere Wicht // valt veel te licht:
Sy smijt hem uyt het Saeltje.
’t Is wel een Lanst // hy speult en danst
Ja alle nieuwe wijsjes,
Of niet een quack // hy weet se strack:
Dat hoord’ ick laetst tot Tijsjes.

[p. 160]

 

Waer op dat pas // ’t geselschap was

 

Van al de jonge Maetjes:

 

Daer hy alleen // het geesje scheen

 

In kluchjes, en in praetjes.

 

Dat lange Teun // en Jaep en Seun

 

Noch seyden dat ’s een giesje;

 

Ja soo ontdieft // dat ick verlieft

 

Hem Minne moet, seyd’ Niesje.

 

Die soete sloof // heeft goedt geloof

 

Dat sy hem sel bekooren.

 

O lieven Heer! komt morgen weer

 

Ghy sult wat anders hooren.