Enchuyser liedt-boecksken

[p. 123]

Volgen noch eenige vermakelijcke Drink-lietjes, af en aenradinge van ’t Huwelijck, Vryagien en andere boertigheden.

Drinck-liedtjen.

Stemme: Als ’t begint.

DAt men eens van drincken spraeck,
Sou dat zijn soo vreemden saeck?
Ick denck wel neen, of ’t soo gevil,
Want al de glasen staen hier stil.
2 Wel dit neem ick’er eerst by op,
Ha! dat edele klare sop,
Wist ick wie my bescheyt doen wou,
Soo wist ick wien ick het brengen sou.
3 Dit zijn de tranen die Bachus schreyt,
Als hy (door het parssen) scheydt
Van de Druyf, sijn bolle Moer,
Die in de vaten herwaerts voer.

[p. 124]

 

4 Als dese traen leydt daer sy hoort,

 

Soo brenghtse vreemde kluchten voort,

 

Den een die praet, den ander springht,

 

De derde soete deuntjes singht.

 

5 Men sal noch ’t avondt een van drien

 

(Acht ick) van mijn sien geschien:

 

Dus wijfheydt duyckt, ick ben u moe,

 

Adieu tot morgen ochtent toe.

 

6 Wy willen doch ’t avont by de Wijn

 

Onbeveynst en vrolijck zijn:

 

Wie weet of wy weer in een Jaer

 

Dus vergaren by melkaer.

 

7 Buyrman weetje wat dit beduydt?

 

Maer, dit gelt u schoontjes uyt:

 

Ey setter u kleyne vinger aen,

 

En siet eens wat ick heb gelaen.

 

8 Ruymt wat op mijn huysgesin,

 

Daer med’ komter een Fransman in.

 

Ho, ho, hy leydt al in mijn huydt,

 

Dies de klock van vreughde luydt.

 

9 Dat men het nu soo vol weer schonk,

 

Als het was eer ick het dronck,

 

Waer noodigh: want mijn med’-gesel

 

Sou ’t hem anders belgen wel.

 

10 O het is geen nobele geest,

[p. 125]

 

Die voor sulcken Roemer vreest:

 

Ons Ouders over hondert Jaer

 

Maeckten sulcken geur wel klaer.

 

11 Dus Buyrman tast het vrolijck aen,

 

Doet gelijck ick heb gedaen,

 

Hier het glaesjen wellekom,

 

Drinckt het leegh, en keert het om.