Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 50

De verloren zoon
door Albert Redeker

‘Klein dorp, ik keer terug!’ De wanhoop werd te zwaar:
de verten met hun grauw verschiet en wonderbaar
benauwen gleden als beslijmde monsters recht
in cirkelknelling op hem aan tot een gevecht.

De loden hemeldreiging en een valse maan
beletten elke rust, zo mateloos begeerd
in eenzaam zwalken door een nauwelijks begaan
gebied, dat in sinister zwijgen heeft verteerd

de laatste weerstandskracht die hem nog resten kon.
Hij had gevochten, en gefaald: hij was te zwak,
zo leeg en moedeloos geworden, en begon
ten einde raad de reis terug: een eenzaam wrak,

langs steeds bekender en vertrouwder wegen gaand.
Het hoopvol naad'ren werd weer nieuw, en zijn getaand
gelaat verloor de hardheid van zijn plooienval
toen hij zijn schreden zette in het eigen dal.